متین

متین یکی از نام‌های زیبا و معنادار است که هم برای پسران و هم دختران استفاده می‌شود. این نام ریشه‌ای عربی و مذهبی دارد و به مفاهیم عمیق و مثبتی اشاره می‌کند.

معنی و مفهوم 

متانت و وقار:  یکی از اصلی‌ترین معانی این نام به ویژگی‌های متانت و وقار مربوط می‌شود، فردی که متین است، دارای رفتاری با ثبات و آرام است و در مواجهه با مسائل و مشکلات، به راحتی تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد.

استحکام و پایداری: این نام به معنای محکم و استوار نیز است. این ویژگی به فردی اطلاق می‌شود که در تصمیم‌گیری‌ها و رفتارهای خود، استحکام و پایداری دارد و می‌تواند در برابر ناملایمات زندگی ایستادگی کند.

خردمندی و پختگی: افرادی که متین هستند، معمولاً دارای پختگی و خردمندی بالایی هستند. این ویژگی‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا در موقعیت‌های مختلف به درستی عمل کنند و تصمیمات عاقلانه‌ای بگیرند.

صفات الهی: این نام همچنین یکی از صفات خداوند است. در متون مذهبی، به ویژگی‌های خداوند به عنوان موجودی با وقار و استوار اشاره شده است. این ارتباط با خداوند، به این اسم معنای عمیق‌تری می‌بخشد و آن را به عنوان نامی مقدس و محترم معرفی می‌کند.

اسماء رسول اکرم (ص): متین همچنین یکی از نام‌های رسول اکرم، حضرت محمد (ص)، نیز به شمار می‌آید. این موضوع بر اهمیت و ارزش این نام در فرهنگ اسلامی تأکید می‌کند و نشان‌دهنده ارتباط آن با شخصیت‌های بزرگ مذهبی است.

لغت نامه دهخدا

متین. [ م َ ] ( ع ص ) درشت و استوار. ( از منتهی الارب ). استوار. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). استوار و محکم. ( آنندراج ) ( غیاث ). محکم و استوار و سخت و درشت. ( ناظم الاطباء ).پخته کار. رزین. متقن. مبرم. مستحکم. سخت قوی. سخت نیرومند. استوار. صلب. سخت. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): و املی لهم ان کیدی متین. ( قرآن 183/7 ). ان اﷲ هوالرزاق ذوالقوة المتین. ( قرآن 58/51 ).
رایش چنانکه لفظ بزرگان بود متین
عزمش چنانکه بازوی گردان بود قوی.فرخی.عزمش چو عزم و حجت پیغمبران درست
رایش چو رأی دولت نیک اختران متین.فرخی.گر مرا فرموده بودی خسرو بنده نواز
بهتر از دیوان شعرت پاسخی کردم متین.منوچهری.یگانه گشته از اهل زمانه
به الفاظ متین و رای متقن.منوچهری.نعمت فردوس یک لفظ متینش را ثمر
گنج باد آورد یک بیت مدیحش را ثمن.منوچهری.مغرور به حول و قوت قدرخان و کثرت مدید و بأس شدید و حبل متین و بسطت و تمکین او. ( ترجمه تاریخ بیهقی ایضاً ص 297 ).
قران بود و شمشیر پاکیزه حیدر
دو بنیاد دین متین محمد.ناصرخسرو.چه سخن نیکو و متین رانده اند و بر ایراد قصه اقتصار نموده. ( کلیله و دمنه ).
قرآن شفا شناس که حبلی است بس متین
سنت نجات دان که صراطی است مستقیم.خاقانی.زیر طناب خیمه ات عرش خمیده رفت و گفت
ای خط جدول هدی حبل متین دیگری.خاقانی.ناصرالدین به حزمی متین و قدمی ثابت آن حمله را رد کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 150 ). موصوف به رای رزین و حزم متین. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 279 ).
متین. [ م ِ ] ( اِ ) بیل. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به میتین شود.
متین. [ م َ ] ( اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی. ( مهذب الاسماء ). من اسمائه تعالی. ( از محیطالمحیط ). از نامهای خداوند تبارک و تعالی. ( ناظم الاطباء ).
متین. [ م َ ] ( اِخ ) یکی از اسماء رسول صلی اﷲ علیه و علی آله و سلم. ( غیاث ) ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(مَ ) [ ع. ] (ص. ) محکم، استوار، سخت.

فرهنگ عمید

۱. دارای متانت.
۲. محکم، ثابت، استوار، پابرجا.

فرهنگ فارسی

محکم، ثابت، استوار، پابرجا
( صفت ) ۱ - محکم استوار پا برجا: گر مرا فرموده بودی خسرو بنده نواز بهتر از دیوان شعرت پاسخی کردم متین. ( منوچهری ) ۲ - با وقار.
از اسمائ پیامبر

فرهنگ اسم ها

اسم: متین (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: matin) (فارسی: متين) (انگلیسی: matin)
معنی: دارای متانت، با وقار، محکم، استوار، از نام ها و صفات خداوند، دارای پختگی، خردمندی و وقار، از نامهای خداوند

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَتِینٌ: نیرومندی که هیچ کاری ناتوانش نمیکند
ریشه کلمه:
متن (۳ بار)
«مَتین» به معنای قوی و شدید است و اصل آن از «مَتْن» گرفته شده که به معنای عضله محکمی است که در پشت قرار دارد.
متن دراصل گوشت محکمی است که در کناره تیره پشت واقع است به گوشت هر دو طرف آن متنان گویند (مجمع) از این جهت به چیز محکم متین گفته‏اند. به آنها مهلت می‏دهیم راستی کید من محکم و قوی است که هیچ کس آنرا دفع نتواند کرد.. ذُوالقُوَّة و مَتین هر دو از اسماء حسنی است در اقرب الموارد در معنی مَتین آنگاه که وصف خدا باشد گفته: بسیار قدرتمند که در افعالش زحمتی و رنجی به او نمی‏رسد معنی آیه: خدا رزّاق و صاحب نیروی قوی است. یعنی روزی دادن به بندگان به وی مشقّتی ندارد. متین فقط سه بار در قرآن مجید بکار رفته است:...
[ویکی اهل البیت] متین (اسم الله). لفظ «متین » در قرآن سه بار وارد شده و در یک مورد وصف خدا قرار گرفته است، چنان که می فرماید:
(ما أُریدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْق وَ ما أُریدُ أَن ْ یُطْعِمُون * إِنَّ اللّهَ هُوَ الرَّزّاقُ ذُو القُوَّةِ المَتینُ).(ذاریات/57ـ 58)
«از آنها روزی نمی خواهم، و نمی خواهم مرا اطعام کنند، خدا است روزی دهنده و اوست صاحب نیروی استوار». 1. نهج البلاغه، خطبه 192.
ابن فارس می گوید:«متین» در اصل به معنی صلابت و سختی است در حالی که رازی می گوید: متین به معنای پشت است، و پایداری هر حیوانی به وسیله پشت آن است، و از این جهت نیرو را در لغت عرب «ظهر» گویند، چنان که می فرماید:(وَ لَو کانَ بعضهُمْ لِبَعْض ظَهیراً).(اسراء/88)« هر چند برخی پشتیبان برخی دیگر شود» و کلام استوار را «متین» نامند.(1)
در هر حال «متین» را از «متانت» به معنی صلابت یا از «متن» به معنی پشت بگیریم، نمی توان خدا را به این معنا توصیف کرد، ناچار باید لازم معنای آن را بگیریم و آن این که خدا موجودی است که هرگز مغلوب دیگری نشده و از آن متأثر نمی شود و شاهد آن جمله (ذو القوّة)است که قبل از متین آمده است، و در گذشته یادآور شدیم که قوه با قدرت فرق دارد، قوه مرتبه شدید قوت را می گویند، و گویا آیه دلالت می کند که خدا در نهایت قدرت است که هرگز مغلوب دیگری نمی شود و مجموعاً مساوی با واجب الوجود می شود..

جملاتی از کلمه متین

رسوم ملک نهاد و طریق عدل گشاد به عزم های درست و به رایهای متین
طینت پاک تو از خاک شریف بوتراب گوهر تیغ تو از صلب متین ذوالفقار
حمایت و کنف و حفظ کردگار تو را پناه اعظم و حرز بزرگ و حبل متین
زبان جاری و وجه ملیح و فدر بلند کف گشاده و رأی متین و طبع سلیم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم