لکن

کلمه لکن در زبان فارسی به معنای اما یا ولی است و برای بیان تضاد یا تغییر جهت در یک جمله به کار می‌رود. این واژه برای معرفی یک نکته متضاد یا مخالفت با چیزی که قبلاً بیان شده، استفاده می‌شود. به طور کلی، لکن یکی از کلمات رسمی‌تر و ادبی‌تر در زبان فارسی است و معمولاً در متون نوشتاری و ادبیات بیشتر دیده می‌شود. در محاوره‌های روزمره، به جای لکن، معمولاً از اما استفاده می‌شود.

لغت نامه دهخدا

لکن. [ لا ک ِ ] ( ع حرف ربط ) ( مخفف لکن و عرب به تخفیف هم استعمال کرده است ). امّا. ولی. لیک. ولیک. ولیکن. بیک. ولکن. پَن

فرهنگ معین

(لا کِ ) [ ع. ] (حر رب. ) اما، لیکن، ولی.

فرهنگ عمید

ولی، اما، لیکن، ولیکن، ولیک، لیک.

فرهنگ فارسی

لیکن، لیک، دراصل لاکن بوده است
اما ولی و ولیک:... لکن معرفت اشعار منظوم و اوزان مقبول برای شرف نفس... است.
شهریست از خزران با باره محکم و نعمت.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی ذَ ٰلِکُنَّ: با شما زنان هستم آن (پسوند "کُنَّ "برای جلب توجه شنوندگان به کار رفته است)
معنی لَّکِنَّاْ: ولی من (اصل آن لکن انا بوده که همزه انا بعد از نقل فتحهاش به نون حذف شده، و دو نون در یکدیگر ادغام گردیده که در حالت وصل با نون مشدد و با صدای بالا و بدون الف قرائت میشود، و در حالت وقف با الف، مانند کلمه انا که ضمیر تکلم است و در حالت وصلی به صور...
ریشه کلمه:
لکن (۱۳۰ بار)
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم