قیم

قیم فردی است که مسئولیت مدیریت امور مالی و گاهی غیرمالی محجور را بر عهده دارد. از جمله شرایط لازم برای قیم این است که خود محجور یا ورشکسته نباشد، به جرایمی مانند کلاهبرداری محکوم نشده باشد و همچنین به فساد اخلاقی شناخته شده نباشد. بر اساس قانون مدنی، افرادی که به اصطلاح محجور شناخته می‌شوند، به این معنا که قادر به مدیریت امور مالی یا انجام فعالیت‌های غیرمالی خود نیستند، نیازمند فردی هستند که در این زمینه‌ها به آنها یاری رساند. این افراد محجور به سه گروه تقسیم می‌شوند: صغار، اشخاص غیررشید و مجانین. به عنوان مثال، صغیر به فردی اطلاق می‌شود که به سن بلوغ نرسیده است، در حالی که غیررشید یا سفیه به افرادی گفته می‌شود که به دلیل عدم توانایی عقلانی، نمی‌توانند به درستی امور خود را مدیریت کنند. همچنین، مجنون یا دیوانه نیز در این دسته قرار می‌گیرد. طبق قانون مدنی، از آنجا که وی مسئولیت مدیریت امور و اموال شخص محجور را بر عهده دارد، لازم است که شرایط خاصی را دارا باشد تا بتواند این وظایف را به نحو احسن انجام دهد. بر اساس ماده 1192 قانون مدنی، در صورتی که محجور مسلمان باشد، تعیین غیر مسلمان برای او مجاز نیست. همچنین، طبق ماده 1231 قانون مدنی، برخی افراد نمی‌توانند به عنوان قیم برای محجور انتخاب شوند.