قهار به معنای قدرت و تسلط است که در متون دینی و ادبی به کار می‌رود. این واژه به صورت خاص به ویژگی‌های الهی اشاره دارد و نشان‌دهنده‌ی قدرت و قهری است که تنها مختص خداوند می‌باشد. در فرهنگ اسلامی، قهار به عنوان یکی از صفات خداوند معرفی شده و به معنای حاکمیت مطلق و توانایی در کنترل و تدبیر امور جهان است. این واژه به ما یادآوری می‌کند که در برابر قدرت پروردگار، هیچ موجودی نمی‌تواند ایستادگی کند و تمامی موجودات در برابر اراده‌ی او تسلیم هستند. قهار همچنین می‌تواند به عنوان یک مفهوم انسانی نیز در نظر گرفته شود، به طوری که در مواقعی که فرد در برابر چالش‌ها و سختی‌ها قرار می‌گیرد، اگر از اراده و قدرت درونی خود بهره‌برداری کند، می‌تواند بر مشکلات غلبه کند. در نهایت، قهار نه تنها نشانه‌ای از قدرت الهی است، بلکه می‌تواند الهام‌بخش انسان‌ها نیز باشد تا با اعتماد به نفس و اراده، بر موانع زندگی فائق آیند.
قهار
لغت نامه دهخدا
قهار. [ ق َهَْ ها ] ( اِخ ) صفتی است از صفات باریتعالی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. قوی.
۳. (اسم، صفت ) از نام های باری تعالی.
۴. [قدیمی] چیره، غالب.
۵. (اسم، صفت ) [قدیمی] انتقام گیر.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - چیره شونده سخت چیره: سلطان علائ الدین پادشاهی متهور جبار قهار و بی رحم بود ۲ - کینه توز انتقام جو ۳ - یکی از نامهای خدای تعالی.
صفتی است از صفات باریتعالی
فرهنگ اسم ها
معنی: نیرومند، پرزور، از نامهای خداوند، ( در قدیم ) سلطه گر و غالب و چیره، از نام ها و صفات خداوند
دانشنامه اسلامی
این اسم و صفت الهی صیغه مبالغه به معنای غلبه و برتری یافتن و خوار ساختن آمده است. این وصف در قرآن 6 بار آمده و در هر 6 مورد به عنوان وصف «الواحد» آمده است:
و «قاهر» نیز دو بار در قرآن آمده است:
فرهنگ قرآن، جلد 23، ص 564.
ویکی واژه
جملاتی از کلمه قهار
زاهد نکند گنه، که قهاری تو ما غرق گناهیم، که غفاری تو
از چلیپا و بت و بتگر نگوید کس به روم تا که قهار چلیبا و بت و بتگر تویی
داروی تو می کوبم خرگاه تو می روبم از ضد ضدش انگیزم من قادر و قهارم
