قنادی (حرفه). شیرینی پزی یا قنادی ( به انگلیسی: Confectionery ) هنر تهیه شیرینی است که از مواد غذایی غنی از قند و کربوهیدرات محسوب می شود. شیرینی جات به دو دسته گسترده و تا حدودی همپوشان تقسیم می شوند: شیرینی های نانوایان و شیرینی های قندی. آلاینده ها و رنگ های خوراکی در شیرینی جات می توانند به خصوص برای کودکان مضر باشند؛ بنابراین، آلاینده های شیرینی پزی، از جمله سطح بالای سرب، در ایالات متحده به 1 ppm محدود شده اند. اما در اتحادیه اروپا حداکثر مشخصی وجود ندارد.
آب نبات ها، به ویژه رنگ های زرد مانند تارترازین، و سانست یلو اف سی اف، محدودیت های زیادی در سراسر جهان دارند.
قنّادی
از مشاغل سنّتی در ایران. کارِ قنادان، تا پیش از وفورِ قند و نبات و آب نبات و نُقل کارخانه ای، بیشتر تولید این اقلام بود. پس از ورودِ دو نوع قند بلژیکی و روسی به بازارِ ایران، رفته رفته کار قنادان به تولید شیرینی منحصر شد. اگرچه از لفظِ قنادی فقط تهیه و تولید انواع شیرینی سنتی (مانند زولبیا، بامیه، مسقطی و حلوا ارده و سوهان و انواع نان فرنگی چون کِیک و رولِت و نانِ خامه ای و جز آن ها) مراد می شود.