در فرهنگ عامه و باورهای مردمی، فرشته رحمت به موجودی نیکوکار و یاری‌رسان اشاره دارد که نقش‌های متعددی را ایفا میکند. این فرشته که اغلب در تقابل با فرشته عذاب قرار می‌گیرد، وظیفه ثبت و ضبط اعمال نیک انسان‌ها را بر عهده دارد. در لحظات دشوار و حوادث غیرمنتظره، حضور این فرشته به عنوان نیرویی یاری‌رسان و محافظ تجلی می‌یابد و به افراد در گذر از مصائب مدد می‌رساند. این تعبیر، بیانگر امید و ایمان به یک نیروی خیرخواه و پشتیبان در زندگی بشری است.
فراتر از این، مفهوم فرشته رحمت را می‌توان نمادی از نیک‌خواهی و شفقت الهی دانست که در جنبه‌های گوناگون حیات انسان خود را آشکار می‌سازد. این تعبیر، نه تنها به یک موجودیت ماورایی، بلکه به هر آنچه که موجب گشایش، آسودگی و رستگاری در زندگی فردی و جمعی می‌شود، اطلاق می‌گردد. در واقع، رحمت خود به مثابه یک فرشته، تجلی‌بخش عشق و بخشش در کائنات است و در هر لحظه، فرصتی برای رشد و ارتقاء را فراهم می‌آورد.
بدین ترتیب، فرشته رحمت از یک واژه ساده عامیانه فراتر رفته و به مفهومی عمیق‌تر و جامع‌تر بدل می‌شود که ریشه‌هایی در حکمت و معنویت دارد. این مفهوم، یادآور آن است که در هر تاریکی، نوری از امید وجود دارد و در پس هر سختی، گشایشی نهفته است. این باور، نیرویی محرکه برای انسان‌هاست تا در مسیر نیکوکاری و یاری‌رسانی به یکدیگر گام بردارند و بدین وسیله، تجلی‌بخش همان رحمت الهی در زمین باشند.