فرابریدن. [ ف َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) به پایان رساندن و سر چیزی را با دقت هم آوردن: [ امیر مسعود ] امیدهای فراوان داد و آن حدیث فرابرید. ( تاریخ بیهقی ).
فرهنگ معین
( ~. بُ دَ ) (مص م. ) ۱ - به پایان رساندن. ۲ - مسکوت گذاشتن مطلب یا کاری.
فرهنگ فارسی
۱ - بپایان رساندن ۲ - مسکوت گذاشتن مطلب یا کاری.
ویکی واژه
به پایان رساندن. مسکوت گذاشتن مطلب یا کا
جمله سازی با فرا بریدن
گفت: نشان توحید چیست؟ گفت: آنچه بود هست کردن و آنچه پس از آن آوردند بیفگندن، و از خاندان هجرت کردن، و از کسان خویش، فرا بریدن.