کلمه فتوحی در زبان فارسی به معنای فتح یا پیروزی است و به طور خاص به موفقیت در دستیابی به اهداف یا تسخیر سرزمین ها اشاره دارد. این واژه در زمینه های تاریخی و نظامی به کار می‌رود و به وقایع مربوط به جنگ ها و فتوحات اشاره دارد. همچنین، فتوحی می‌تواند به معنای گشایش و توسعه در زمینه های مختلف، از جمله علم، فرهنگ و هنر نیز مورد استفاده قرار گیرد. در ادبیات فارسی، این واژه به عنوان نمادی از موفقیت و دستاوردهای بزرگ شناخته می‌شود. به طور کلی، فتوحی به معنای دستیابی به موفقیت های بزرگ و قابل توجه در زمینه های مختلف است.
فتوحی
لغت نامه دهخدا
فتوحی. [ ف ُ ] ( ص نسبی ) نسبت است به فتوح. رجوع به فتوح شود.
فرهنگ معین
جملاتی از کلمه فتوحی
اثیرالدین (شرف‌الحکما) فتوحی مروزی، شاعر ایرانی نیمهٔ دوم سدهٔ ششم هجری است. با ادیب صابر دوستی و مراوده داشت. با انوری نیز معاصر بود و با او معارضه داشت.
روزی که فتوحی رسد از عالم غیبت آن روز مبارک شمر و فال نکو گیر
ما را ز عشق رویش هر لحظه‌ای فتوحی ما را ز خاک کویش هر ساعتی صفائی
نقل است که هر که با او صحبت خواستی کرد، شرط بکردی. گفتی: اول من خدمت کنم و بانگ نماز بگویم و هر فتوحی که باشد دنیایی هر دو برابر باشیم.
بده ای دوست صبوحی که توام راحت روحی همه احسان و فتوحی همه فضلی و کرامت
