غساله

تصویر معنی غساله

لغت نامه دهخدا

( غسالة ) غسالة. [ غ ُ ل َ ] ( ع اِ ) آب دست و روی شسته. یا عام است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): غسالةالشی ٔ؛ ماؤه الذی یغسل به. ( اقرب الموارد ). آبی که بدان روی و دست شویند. ( غیاث اللغات ). آب متنجسی شسته. || آب چکیده و مستعمل به شستن چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آب شسته. ( زمخشری ). هر آبی که بعد از شستن به جای افتد. ( غیاث اللغات ). ما یخرج من الشی بالغسل. ( از اقرب الموارد ). آبی که از جامه یا چیزی شسته تراود. آب مستعمل. آبی که بدان تطهیر شده باشد. || آنچه شسته شود از جامه و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). لباس شسته شده و جز آن. ما یغسل من الثوب. ( اقرب الموارد ). || آنچه از شستن چیزی برآید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
غسالة. [ ] ( ع اِ ) چوبک. اشنان. ( دزی ج 1 ص 6 ).
غسالة. [ غ َس ْ سا ل َ ] ( ع ص ) صیغه مبالغه از غَسل.مؤنث غسال. زن شوینده. || زن مرده شوی.
- ثلاثه غساله؛ سه جام می که پس از خواب شب بامدادان نوشند. رجوع به ثلاثه غسالة شود:
ساقی حدیث سرو و گل و لاله میرود
وین بحث با ثلاثه غساله میرود.حافظ.

فرهنگ معین

(غُ لِ یا لَ ) [ ع. غسالة ] (اِ. ) آبی که بدان دست و روی شویند.

فرهنگ عمید

= غسال
۱. آبی که با آن چیزی را شسته باشند.
۲. آبی که پس از شستن چیزی از آن خارج شود.
۳. آنچه شسته شود از جامه و مانند آن.

فرهنگ فارسی

۱ - آبی که بدان دست و روی شویند ۲ - آب چکیده و مستعمل بشستن چیزی. یا ثلاثه غساله. سه جام می که پس از خواب شب بهنگام بامداد نوشند ستا: ساقی حدیث سرو و گل و لاله می رود وین حدیث با ثلاثه غساله می رود. ( حافظ ۱۵۲ )
چوبک اشنان

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] غُساله، آب جدا شده از شی ء نجس هنگام شستن آن می باشد.
غساله عبارت است از آبی که هنگام شست و شوی چیز نجس، مانند بدن و لباس به خودی خود و یا با فشردن، از آن جدا می شود البته غساله بر مطلق آب جدا شده از چیزی هنگام شستن آن؛ خواه نجس باشد یا پاک، نیز اطلاق می شود
احکام مرتبط
از احکام آن در باب طهارت سخن گفته اند.
نکات ضروری درباره غساله
حکم:آیا آبی که با آن شی ء نجس شسته می شود، پس از جدا شدن از آن، پاک است یا نجس؟ دیدگاهها در این مسئله مختلف است. برای روشن شدن محل اختلاف و این که این اختلافات بر چه مبانی ای استوار است، پیش از بیان دیدگاهها توجه به چهار نکته ضرور است:محل اختلاف، غساله غیر استنجا است؛ زیرا غساله آبی که در شستن مخرج ادرار و غایط به کار می رود، پاک است محل اختلاف، غساله آب قلیل (آب قلیل) است. بنابر این، غساله آب کثیر (آب کثیر) که شی ء نجس با آن شسته می شود، پاک است.محل اختلاف جایی است که آب بر اثر نجاست متغیر نشده باشد؛ زیرا در صورت تغیّر بدون شک غساله، نجس خواهد بود، حتی اگر آب کثیر باشد. اختلاف بر مبنایی مطرح است که آب قلیل را با ملاقات نجاست، نجس می داند؛ هرچند تغیّری درآن حاصل نشود؛ از این رو، بنابر قول به نجس نشدن آب قلیل با ملاقات نجاست، غساله نیز پاک خواهد بود.
دیدگاهها در حکم غساله
...
[ویکی شیعه] غُساله، آبی که هنگام شستن چیز نجس از آن جدا می شود. فقیهان شیعه از غساله و احکام آن در باب طهارت بحث کرده اند و در پاک یا نجس بودن آن اختلاف نظر دارند؛ اما بیشتر آنان نجاست غساله را پذیرفته اند.
غساله آبی است که هنگام شستن شیء از آن جدا می شود و در اصطلاح فقهی آبی است که هنگام شستن شیء نجس مانند بدن یا لباس از آن جدا می‎شود. فقهای شیعه از آن در احکام طهارت سخن گفته اند.
از دیدگاه همه فقها غسالۀ آب کثیر پاک است؛ آنچه محل اختلاف است، غساله آب قلیل است. برخی از دیدگاه ها در این زمینه عبارت است از:

ویکی واژه

غسالة
آبی که بدان دست و روی شویند.

جمله سازی با غساله

مردم از این همدمی یا رب چه هشیارانه رفت آنکه زین مجلس باول کاسه ی غساله خاست
باده پیش آر مگر قوت غساله می سازدم پاک ز آلایش ضعف بشری
گزارش محتوای نامناسب
پیشنهاد یعنی چه؟
کص یعنی چه؟
فال امروز