غره

غُرَّه به دو معنا تعریف شده است: نخست به معنای برده و دوم به معنای آغاز ماه هلال است. لغت‌شناسان معانی مختلفی برای غرّه ارائه داده‌اند، از جمله برده به طور کلی، برده سفید و کم سن و سال، و برده‌ای نفیس و گران‌قیمت. سن برده پسر معمولاً بین هفت تا پانزده سال و سن برده دختر یا کنیز بین هفت تا بیست سال ذکر شده است. از نظر قیمت نیز، ارزش او باید یک بیستم دیه انسان کامل، یعنی پنجاه دینار باشد. در زمینه فقهی، این واژه در بحث دیات مورد اشاره قرار گرفته است. غرة در واقع از واژه غر به معنای اثر نمایان چیزی گرفته شده است و به همین دلیل به اثر نمایان در پیشانی اسب غرة گفته می‌شود. سپس این واژه به حالتی اطلاق شده که در آن فرد به ظاهر هوشیار است، اما در واقع بی‌خبر است. همچنین، این کلمه به معنای فریب و نیرنگ نیز به کار می‌رود.