عید نوروز، روز نخست سال نو در تقویم هجری شمسی و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های ایرانی است که همزمان با آغاز بهار و اعتدال بهاری برگزار می‌شود. این روز معمولاً در ۲۰ یا ۲۱ مارس هر سال میلادی رخ می‌دهد و دقیقاً زمانی است که خورشید از نقطه اعتدال بهاری عبور می‌کند، یعنی زمانی که طول روز و شب برابر می‌شود. در تقویم شمسی، نوروز اول فروردین ماه است و آغاز سال جدید محسوب می‌شود.
ریشه‌های تاریخی و فرهنگی
نوروز ریشه در تمدن‌های باستانی ایران دارد و قدمت آن به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد. این جشن نماد تجدید حیات طبیعت، نو شدن زمین و شروع فصل رشد و زایش است. در فرهنگ ایرانی، نوروز تنها یک سال نو نیست بلکه نمایانگر تداوم زندگی، امید، صلح و دوستی است که در طی قرون متمادی با آداب و رسوم متنوعی همراه بوده است. این جشن در دوره‌های مختلف تاریخی، از زمان هخامنشیان تا امروز، به عنوان یکی از مهم‌ترین جشن‌های ملی و مذهبی ایرانیان گرامی داشته شده است.
مراسم و آداب
عید نوروز با مجموعه‌ای از آیین‌ها و سنت‌های خاص همراه است که هر یک نمادی از شادی، پاکیزگی و نو شدن است. از جمله این مراسم می‌توان به خانه‌تکانی، تهیه سفره هفت‌سین، دید و بازدیدهای نوروزی، عیدی دادن به کودکان، استفاده از لباس نو و حضور در طبیعت اشاره کرد. سفره هفت‌سین که شامل هفت عنصر با حرف «س» است، هرکدام نمادی خاص مانند سرزندگی، سلامتی، برکت و ثروت دارد. این آیین‌ها باعث می‌شوند که نوروز نه تنها به عنوان آغاز سال نو بلکه به عنوان فرصتی برای تجدید روابط خانوادگی و اجتماعی جشن گرفته شود.