عانی

لغت نامه دهخدا

عانی. ( ع ص ) عان. اسیر. بندی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دستگیر کرده. ( مهذب الاسماء ). یقال رجل عان و قوم عناة و نسوة عَوان. || خون روان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
عانی. ( ص نسبی ) حمار عانی و حمرٌ عانیة، منسوب به ده عانة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عانة شود.

فرهنگ معین

[ ع. عان ] (ص. ) اسیر، بندی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) اسیر بندی.
حمارعان و حمر عانیه. منسوب به ده عانه.

ویکی واژه

عان
اسیر، بندی.

جمله سازی با عانی

بارمعانی دو مغزه بست چو بادام هر که بمدحش دهان گشاد چوفستق
دانش و دولت او راست معانی بنده ظاهر و باطن او راست معانی تعظیم
گر تو اندر راه ایشان مرده‌ای از ملک گوی معانی برده‌ای
حقا که به لفظ ملح و شعر و معانی در زیر فلک هیچ کسی یار ندارم
عدل پیش مصطفا و آل اوست در معانی همچو روی او نکوست