فرد ضاحک به عنوان کسی که با حس شوخ طبعی و خلاقیت خود دیگران را می‌خنداند، معمولاً ویژگی های خاصی دارد. او اجتماعی و مثبت اندیش است و به راحتی با دیگران ارتباط برقرار می‌کند. توانایی درک احساسات دیگران به او کمک می‌کند تا در زمان مناسب شوخی کند و جوک های خنده دار بسازد. اعتماد به نفس او نیز باعث می‌شود که بدون ترس از قضاوت دیگران خود را ابراز کند. به همین دلیل، فرد دارای صفت ضاحک در جمع ها محبوب و دوست داشتنی است و همواره می‌تواند لحظات شاد و مفرحی را برای دیگران ایجاد کند.
ضاحک
لغت نامه دهخدا
ضاحک. [ ح ِ ] ( اِخ ) رودباری است در یمامة. ( معجم البلدان ).
ضاحک. [ ح ِ ] ( اِخ ) دو کوهست در پائین فرش. ابن السکیت گوید ضاحک و ضویحک دو کوهند و میان آن دو رودباری است بنام یین. ( معجم البلدان ).
ضاحک. [ ح ِ ] ( اِخ ) ( برقه ٔ... ) جائیست به دیار بنی تمیم. ( منتهی الارب ).
ضاحک. [ ح ِ ] ( اِخ ) آبی است در بطن السّر، بسرزمین بلقین شام. ( معجم البلدان ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) خندان خندنده. ۲ - ( اسم ) ( رمل ) هم شکلی است که آن را لحیان نیز گویند.
آبیست در بطن السر بسرزمین بلقین شام
جملاتی از کلمه ضاحک
چو شب منقضی گشت و الصبح ضاحک هوا منجلی گشت و النجم ثاقب
به چندان مضاحک نکردی نشاط فرح را چنان در نوشتی بساط
زهدش شفیع قهقهه ی صبح ضاحکست علمش مزیل شعبده ی چرخ لاعبست
