صیغه در زبان فارسی به معنای عقد موقت یا ازدواج موقت است که در فقه اسلامی و فرهنگ‌های مرتبط به آن وجود دارد. این نوع ازدواج به طور خاص در تشیع معتبر است و در آن زن و مرد برای مدت معینی با یکدیگر ازدواج می‌کنند. در این نوع عقد، مدت زمان و شرایط ازدواج مشخص می‌شود و پس از پایان مدت، ازدواج به صورت خودکار منحل می‌شود.
صیغه به عنوان یک راه‌حل برای ایجاد روابط مشروع و قانونی بین زن و مرد در شرایط خاص، مثل نیازهای اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی، در نظر گرفته می‌شود. همچنین در برخی موارد، صیغه می‌تواند به عنوان راهی برای کاهش فشارهای اجتماعی یا اقتصادی در نظر گرفته شود.
شرایط و قوانین مربوط به صیغه در فقه و فرهنگ‌های مختلف متفاوت است و معمولاً شامل مواردی مانند رضایت طرفین، تعیین مدت زمان، و پرداخت مهریه می‌شود.
