صدادار

لغت نامه دهخدا

صدادار. [ ص َ / ص ِ ] ( نف مرکب ) باصدا. باآواز. باصوت. رجوع به صدا شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) با صدا با آواز.

ویکی واژه

sonoro

جمله سازی با صدادار

چند دقیقه فیلم صدادار رنگی از الکترو در حال کار کردن را می‌توان در دقیقهٔ ۳۳:۵۵ از فیلم «خانواده میدلتون در نمایشگاه جهانی نیویورک» مشاهده کرد. این فیلم یک‌ساعته که توسط وستینگهاوس ساخته شده بود، غرفهٔ وستینگهاوس در نمایشگاه را به تصویر می‌کشید.
لودیمار هرمان با استفاده از آواسنج ادیسون خواص طیفی اصوات صامت و صدادار را بررسی کرد و در این مقالات بود که اصطلاح «مرکب» برای نخستین بار معرفی شد. همچنین، هرمان صداهای ضبط‌شده‌اي صدادار را در سرعت‌های متفاوتی بازپخش کرد که با آواسنج ادیسون ساخته شده بود و این‌گونه نظریات تولید حروف صدادار ویلیس و ویتستون را آزمایش کرد.