صباحت

زیبایی و جمال:

کلمه صباحت در زبان فارسی به معنای زیبایی، لطافت و نیک‌رویی است. این واژه برای توصیف زیبایی ظاهری یا باطنی افراد، اشیاء و حتی ویژگی‌های خاص طبیعت به کار می‌رود. به عبارت دیگر، صباحت می‌تواند به زیبایی ظاهری یک شخص، مانند چهره‌اش، و همچنین به زیبایی درونی، مانند اخلاق نیکو و رفتار پسندیده، اشاره کند. علاوه بر این، این کلمه به روشنی رنگ پوست نیز مربوط می‌شود و معمولاً برای توصیف خوب‌روئی چهره یا رنگ سفید پوست افراد، به ویژه زنان، استفاده می‌شود.

اسم دخترانه:

صباحت به عنوان یک اسم دخترانه نیز رایج است، این اسم می‌تواند نمادی از زیبایی درونی و ظاهری باشد و در فرهنگ فارسی به عنوان یک نام زیبا و دلنشین شناخته می‌شود.

تصویر معنی صباحت

لغت نامه دهخدا

صباحت. [ ص َ ح َ ]( ع اِمص ) خوب روئی و سفیدی رنگ انسان. ضد ملاحت. ( غیاث اللغات ). زیبائی. جمال. خوشگلی: در هیچ تاریخ مذکور نیست که کسی را از وزراء آن مآثر مأثورو محامد مذکور و کمال صباحت و وفور سماحت و سیادت در سیاست جمع بوده است. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 74 ).
شب همه شب انتظار صبح روئی می رود
کآن صباحت نیست این صبح جهان افروز را.سعدی.باران چون ستاره ام از دیدگان بریخت
روئی که صبح خیره شود در صباحتش.سعدی ( کلیات چ مصفا ص 483 ).جمالی که زبان فصاحت از بیان صباحت او عاجز آید چنانکه در شب تاری صبح برآید. ( گلستان طبع قریب ص 145 ). صبح تابان را از صباحت او دست بر دست. ( گلستان ). || ( مص ) نیکوروی شدن. ( زوزنی ).