کلمه «صادره» صفتی است که به چیزی اشاره دارد که از جایی یا نهادی صادر شده باشد. این واژه معمولاً برای مدارک، اسناد، مجوزها یا احکام به کار می‌رود و نشان‌دهنده منشاء یا منشأ رسمی آن‌ها است. به عبارت دیگر، وقتی گفته می‌شود چیزی «صادره» است، منظور این است که آن سند یا مدرک به طور قانونی یا رسمی توسط یک مرجع مشخص صادر شده و اعتبار آن وابسته به این منبع است.
در مکاتبات اداری، حقوقی و بانکی، این واژه برای تأکید بر رسمی بودن و منشأ قانونی اسناد به کار می‌رود. برای مثال، نامه‌های صادره از سازمان‌ها یا احکام صادره از مراجع قضایی، همه نشان‌دهنده اعتبار و رسمیت آن‌ها هستند. این صفت معمولاً در کنار نام مرجع صادرکننده ذکر می‌شود تا صحت و منبع آن مشخص گردد و سوءتفاهم یا تردید درباره اعتبار سند پیش نیاید.
ویژگی اصلی این اسناد یا مدارک رسمی بودن و پیوند مستقیم با مرجع صادرکننده است. برخلاف اسناد یا مدارک عادی که ممکن است صرفاً اطلاعاتی را منتقل کنند، این اسناد دارای ارزش قانونی، حقوقی یا رسمی هستند و برای انجام امور قانونی، اداری یا تجاری ضروری‌اند. این ویژگی باعث می‌شود که استفاده از آن‌ها در مراحل اداری یا حقوقی قابل اعتماد و معتبر باشد و تأکید بر منشأ رسمی آن اهمیت ویژه‌ای دارد.