شیی

لغت نامه دهخدا

شیی. [ ش َ یی ی ْ ] ( ع ص ) لکنت دارنده. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || بعیدالنظر. دوربین. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

چیز، اشیائ جمع
لکنت دارنده یا بعید النظر دوربین.

ویکی واژه

oggetto
شیی یا شیء

جمله سازی با شیی

💡 دامن پاک حصاری است نکورویان را سروراسرکشیی نیست از آغوش بهار

💡 گوشم از آن لب چه یافت دولت سر گوشیی کاش توانستمی بوسه زدن گوش خویش

💡 هیبت او گر کند چاوشیی نفرت مگیر لطف او خود جای تو در حضرت اعلادهد

💡 ز تو بر جاست نام عز و شاهی ز تو بهتر شده هر شیی که خواهی

💡 شد شوق من به الفت لیلی یکی هزار هر وحشیی که با من دیوانه رام شد