شکسته نفسی

شکسته نفسی به معنای فروتنی و تواضع است. این واژه به عمل خود را کوچک‌تر از آنچه که هستیم نشان دادن اشاره دارد. در واقع، شکسته نفسی به معنای خود را دون و حقیر دانستن و به نوعی خفض جناح کردن است. وقتی کسی شکسته نفسی می‌کند، سعی می‌کند خود را از آنچه که هست، کم‌ارزش‌تر جلوه دهد. این عمل به منزله هضم نفس و جلوگیری از خودپسندی است. در فرهنگ ما، به عنوان یک فضیلت شناخته می‌شود و نشان‌دهنده تواضع و ادب فرد است. این ویژگی به ما یادآوری می‌کند که در کنار توانمندی‌ها و دستاوردهایمان، باید همیشه به یاد داشته باشیم که در برابر دیگران متواضع باشیم و خود را بزرگتر از آنچه که هستیم ندانیم. در واقع، شکسته نفسی نه تنها به ایجاد روابط بهتر کمک می‌کند، بلکه به ما این امکان را می‌دهد که از خودمان و دیگران به درستی تقدیر کنیم و به نوعی به تعادل در شخصیت‌مان برسیم.

لغت نامه دهخدا

شکسته نفسی. [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ن َ ] ( حامص مرکب ) فروتنی. تواضع. هضم نفس، و با کردن و نمودن صرف شود. خفض جناح. خود را کوچکتر از آنچه هست خواندن. ( یادداشت مؤلف ).
- شکسته نفسی کردن؛ خود را کوچکتر از آنچه هست گفتن یا نمودن. خود را دون آنچه هست به فروتنی نمودن. خود را کوچک و حقیر گرفتن. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ معین

( ~. نَ ) [ فا - ع. ] (حامص. ) فروتنی، تواضع.

فرهنگ عمید

تواضع، فروتنی.

فرهنگ فارسی

تواضع فروتنی.

ویکی واژه

فروتنی، تواض

جمله سازی با شکسته نفسی

مذکور شد که ضد صفت کبر، تواضع است و آن عبارت است از شکسته نفسی، که نگذارد آدمی خود را بالاتر از دیگری بیند و لازمه آن، کردار و گفتار چندی است که دلالت بر تعظیم دیگران، و اکرام ایشان می کند و مداومت بر آنها اقوی معالجه است از برای مرض کبر و این از شرایف صفات، و کرایم ملکات است و اخبار در فضلیت آن بی نهایت است