چو دانست کو سام رزمآزماست سوی شهر ترکان چینش هواست
از این شهر ترکان و افراسیاب بد آمد سرانجامت ای نیکیاب
که چون او سوی شهر ترکان رسید به نزد دلیر و بزرگان رسید
نه از شهر ترکان سران آمدند که دیوان مازندران آمدند
گر از شهر ترکان برآری دمار همی کین بخواهند فرجام کار
گر ایدون که هرچت بپرسیم راست بگویی همه شهر ترکان تراست