آلاچیق

آلاچیق سازه‌ای سنتی و ساده است که با استفاده از مواد طبیعی مانند چوب، شاخه‌های درختان یا سنگ ساخته می‌شود و به منظور ایجاد سایه و پناهگاه موقت در فضای باز به کار می‌رود. این سازه به ویژه در مناطق روستایی و طبیعت‌گردی کاربرد دارد و فضایی مناسب برای استراحت و دورهمی فراهم می‌کند. ساختار آلاچیق به گونه‌ای است که هوا به راحتی در آن جریان دارد و فضای خنک و مطبوعی برای افراد فراهم می‌آورد.

این سازه‌ها به عنوان مکان‌هایی برای استراحت، دورهمی، صرف غذا، مطالعه و حتی انجام فعالیت‌های هنری و فرهنگی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در گذشته، کشاورزان، چوپانان و مردم روستا هنگام کار در مزرعه یا چراگاه‌ها از آلاچیق برای استراحت و فرار از گرمای آفتاب بهره می‌بردند. امروزه نیز در باغ‌ها، پارک‌ها و فضاهای تفریحی شهری، آلاچیق‌ها فضایی آرام و دلپذیر برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کنند.

لغت نامه دهخدا

( آلاچیق ) آلاچیق. ( ترکی، اِ ) آلاجق. کوخ. کوله. رجوع به آلاجق شود.
الاچیق. [ اَ ] ( اِ ) در ترکی خانه ای است از نی و چوب. ( آنندراج ). رجوع به آلاجق و آلاچیق و الاچق شود.

فرهنگ معین

( آلاچیق ) [ تر. ] ( اِ. )۱ - نوعی خیمه که از پارچه - های ضخیم درست می کنند. ۲ - سایبانی که میان باغ یا صحرا از شاخه های درخت و چوب سازند. آلاجق و آلاچق نیز گویند.

فرهنگ عمید

( آلاچیق ) ۱. نوعی از خیمه.
۲. خانۀ چوبی و سایبانی از برگ و ساقۀ درختان که در باغ یا صحرا درست کنند.

فرهنگ فارسی

( آلاچیق ) ( اسم ) ۱- سراپرده و سایبان دو ستونی نوعی خیمه که از جام. ستبر و ضخیم سازند. ۲ - کلبه ای که بصورت خیمه های تارتار باشد.
آلاچیق

دانشنامه عمومی

آلاچیق. آلاچیق یا کلاه فرنگی یا تارَم ( به انگلیسی: Gazebo )، سازه ای چوبی یا فلزی است که در گوشه باغ ها، پارک ها یا باغچه ها قرار داده می شود و به عنوان سرپناهی برای نشستن در هوای باز استفاده می شود. این سازه ها معمولاً دارای گنبد هستند و اطرافشان باز است.
نام فارسی این سازه تارم است که در متون قدیمی بیشتر به صورت طارم نوشته شده است ولی آلاچیق که واژه ای ترکی است رواج بیشتری دارد.
در غرب آلاچیق ها بیشتر سده نوزدهم در باغ های افراد ثروتمند دیده می شد و معمولاً در پیرامون آن ها گل کاری انجام می شد. امروزه آلاچیق های چوبی پیش ساخته را می توان از فروشگاه های وسایل باغچه خریداری کرد و در حیاط خانه قرار داد.
در ساخت آلاچیق از چه متریال هایی استفاده می شود؟ آلاچیق پیش از هر چیز نیاز به یک سازه دارد که عموماً این سازه از فلز یا چوب است، از آنجایی که آلاچیق در فضای باز استفاده می شود باید به یادداشت که در صورت استفاده از فلز از رنگ های اپوکسی یا رنگ های پوشش دریایی برای کاور کردن استفاده شود و در صورتی که از چوب استفاده می کنیم حتماً چوب ترمو باشد. بخش مهم آلاچیق، سقف آن است که بسته به نوع طراحی از متریال های مختلف استفاده می شود. برای مثال در صورتی که سقف شیبدار است، نیازمند آهن کشی است تا پوشش سقف شیبدار بر روی آن اجرا شود و در صورتی که سقف شیبدار نباشد - عموماً در آلاچیق هایی با طراحی مدرن - در بخش های سرپوشیده می بایست از فلاشینگ و در بخش های نیمه باز می توان از ترمووود استفاده کرد. بخش بعدی دیواره آلاچیق است، گاهی هیچ دیواره ای در کار نیست و صرفاً بخش هایی از سازه در دیواره قرار دارند و گاهی نیز از دیواره سبز که توسط گیاه پوشیده شده استفاده می شود، همچنین استفاده از چوب و شیشه نیز در دیواره آلاچیق کاربرد دارد.
این نوع آلاچیق ها معمولاً در داخل پارک های شهری مورد استفاده قرار می گیرد، دارای دوام و مقاومت بالایی بوده، معمولاً بازیافت پذیر می باشند و شکل دهی به آن ها راحت تر است. سقف این نوع آلاچیق ها معمولاً از ورقه های فلزی یا سفال می باشد.
همان طور که از نام این نوع آلاچیق ها مشخص است، جنس مواد مورد استفاده شده در آن ها چوبی می باشد. آلاچیق های چوبی معمولاً در جنگل ها و سواحل دریا مورد استفاده قرار می گیرند تا با محیط همخوانی داشته و احساس بهتری به ساکنین آن انتقال دهد. به دلیل داشتن رطوبت بالا جنس چوب از نوع درختان جنگلی مورد استفاده قرار گرفته و با استفاده از لایه های پلاستیکی که به صورت بی رنگ روی آن های قرار می گیرد، محافظت می شوند.

ویکی واژه

داربست با چهار پایه و سقف از چوب و برگ درختان.
سایبان موقت یکساله که میان باغ یا صحرا از شاخه های درخت و چوب سازند. آلاچق و آلاجق نیز گویند.
نوعی چادر خیمه که از پارچه‌های ضخیم درست می‌کنند.
تجیر.

جمله سازی با آلاچیق

در سالهای اخیر پروژه تجهیز و ایجاد زیرساخت‌ها توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در این مکان انجام شده که احداث پل عابر پیاده برای ارتباط طرفین رودخانه آبشار، احداث نمازخانه، ساختن آلاچیق و سکوهای بتنی برای مسافران، احداث پارکینگ و سرویس بهداشتی از موارد این پروژه است.
آبشارهای آرپناه یا آبشارهای کسد در ۴۵ کیلومتری شمال شرقی شهرستان لالی قرار دارد؛ و از مکان‌های دیدنی و توریستی شهرستان لالی است که دارای باغ‌ها و درخت‌های سرسبز و طبیعت زیبا می‌باشد. امکانات این منطقه گردشگری می‌توان به ایجاد پل‌های ارتباطی، سرویس‌های بهداشتی، نمازخانه، مغازه، سکو و آلاچیق اشاره کرد.
این آبشار با الهام از باغ‌های سنتی ایرانی به صورت طبقه طبقه ساخته شده‌است که هر طبقه شامل فضای سبز، آلاچیق و برکه‌ای متفاوت از طبقه دیگر می‌باشد. در ساخت این آبشار از مصالحی استفاده شده‌است که با طبیعت همخوانی دارند. آبشار مصنوعی نیز در بالاترین ارتفاع مجموعه قرار دارد.