تخطئه به معنای این است که احکام واقعی برای تمامی مکلفین، چه عالم و چه جاهل، وضع شده است. در مقابل، به معنای احتمال عدم تطابق نظر مجتهد با حکم واقعی است. این اصطلاح در لغت به معنای نسبت دادن خطا به فردی و در اصطلاح به معنای احتمال خطای مجتهد در دستیابی به حکم واقعی و عدم تطابق با آن می‌باشد. به طور کلی، این واژه به دیدگاهی اشاره دارد که معتقد است احکام واقعی از سوی شارع برای همه مکلفین، اعم از عالم و جاهل، وضع شده و علم یا جهل افراد تأثیری در وجود یا عدم وجود تکلیف ندارد.
تخطئه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
جملاتی از کلمه تخطئه
«علم جدید را به بهانهٔ سکولار بودن تخطئه می‌کنند اما به جز نفرت‌پراکنی در مورد آنچه غیرخودی می‌دانند، هیچ بدیل مناسبی را عرضه نمی‌کنند».
