سوره الملک، شصت و هفتمین سوره از قرآن کریم است که در مکه نازل شده و شامل 30 آیه می‌باشد. واژه مَلَک به معنای فرشته است و می‌تواند به یک فرشته یا جمع فرشتگان اشاره داشته باشد. در عبارت و الملک علی أرجائها به صورت جمع به کار رفته است. الم نیز از حروف مقطعه و رموز قرآن به شمار می‌آید. ریشه کلمه آن در قرآن 206 بار به کار رفته و به معنای حکومت و اداره امور است. حکومت آسمان‌ها و زمین به خداوند تعلق دارد. همچنین، مردم به آنچه شیاطین درباره سلطنت و حکومت سلیمان می‌گفتند، پیروی کردند.
الملک
لغت نامه دهخدا
الملک. [ اَ م َ ] ( اِخ ) ( بلوط ملک ) مکانی است در اشیریوش، و این اسم اکنون در «وادی ملک » که متصل به قیشون و نزدیک دریا واقع است باقی است و چندان از کوه «کرمل » دور نیست. ( از قاموس کتاب مقدس ).
الملک. [ اَ م ُ ک ُ لِل ْ لاه ] ( ع جمله اسمیه ) ( مثل ) پادشاهی خدای راست. مأخوذ از آیه «والملک یومئذ ﷲ» ( قرآن 56/22 ). یا آیاتی نظیر آنست. رجوع به ملک شود.
فرهنگ فارسی
جمله سازی با الملک
تا او بود همه، نه جهان ماند و نه من خود بشنود ز خود «لمن الملک» را جواب
صاحب عادل، مجیر الملک، صدر دین پناه نجم دین، نور جهان مکرمت، گردون جاه
رونق ملک ملک شاه و نظام الملک رفت کو ملکشه گو بیا اکنون نظام ملک بین
