آزادی عمل

در هر یک از این دو پیکره ادبی، تناظرها، ریختاره‌های موروثی سنت ادبی روایی سینه به سینه‌اند که در کتیبه‌های فارسی باستان به صورت منثور، و با آزادی عمل بیشتر، و در متن‌های اوستایی به صورت منظوم، و با ساختار و وزنی معین به کار رفته‌اند و احتمال آنکه این یکسانی‌ها و تناظرها تصادفی یا عاریتی یا حتی ناشی از جهانی‌های اندیشه و زبان باشند، بسیار اندک است.

آتاراکسی یا آتاراشیا (یونانی: ἀταραξία) که، تحت‌اللفظی، به معنای آرامش است، مفهومی است در فلسفهٔ یونان باستان به‌خصوص فلسفهٔ پیرهون و اپیکور. آتاراکسی به حالتی گفته می‌شود که در آن شخص دارای تعادل فکری، بی دغدغگی و آزادی عمل باشد. سکستوس امپریکوس می‌گوید: " "آتاراکسی حالتی بی‌نظیر از آرامش روحی است".