اسطوره به داستان‌هایی اطلاق می‌شود که به توجیه پدیده‌های طبیعی، اجتماعی یا تاریخی می‌پردازد. این داستان‌ها معمولاً شامل شخصیت‌های فوق‌العاده، خدایان و قهرمانان هستند و به نوعی در فرهنگ و باورهای یک جامعه ریشه دارند. ویژگی‌های اسطوره‌ها شامل نمادین بودن، انتقال ارزش‌ها و هنجارهای فرهنگی و ایجاد حس هویت مشترک در میان افراد است. اسطوره‌ها و افسانه‌ها هر دو داستان‌های فرهنگی هستند، اما تفاوت‌های اساسی دارند. اسطوره‌ها به توضیح پدیده‌های بنیادین و مهم زندگی انسانی می‌پردازند و معمولاً با خدایان و شخصیت‌های مذهبی در ارتباطند. در مقابل، افسانه‌ها غالباً داستان‌های تخیلی و سرگرم‌کننده‌ای هستند که می‌توانند شامل عناصر واقعی و غیرواقعی باشند، اما به شکل مستقیم به اصول وجودی نمی‌پردازند.
اسطوره
لغت نامه دهخدا
قفل اسطوره ارسطو را
بر در احسن الملل منهید.خاقانی.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - افسانه قصه. ۲ - سخن پریشان. جمع: اساطیر.
جملاتی از کلمه اسطوره
لوی استروس عقیده داشت اسطوره‌ها بازتاب الگوهای ذهنی انسان هستند و بیش‌تر در پی یافتن این ساختارهای ذهنی و به‌ویژه دوگان‌های متضاد (همچون خوب و بد، یا مهربان و ستمگر) در دل اسطوره‌ها بود.
آیاس کوچک یا آژاکس کوچک (یونانی باستان: Αἴας) یک قهرمان در فرقه قهرمان یونانی و اسطوره‌شناسی یونانی، پسر اویلئوس، پادشاه لوکریس بود. او را آژاکس کوچک یا «لوکریایی» می‌نامیدند، تا او را از آژاکس بزرگ (آیاس)، پسر تلامون متمایز کنند.
