افتخار به معنای احساس غرور و سربلندی به دلیل موفقیت‌ها یا دستاوردهای فردی یا جمعی است. به عنوان مثال، فردی ممکن است به موفقیت‌های تحصیلی، شغلی یا ورزشی خود افتخار کند.
افتخار همچنین می‌تواند به معنای شرافت و اعتبار باشد که فرد به خاطر ویژگی‌های اخلاقی یا فرهنگی خود به دست می‌آورد. به عنوان مثال، افتخار به خانواده، قوم، یا کشور.
معادل افتخار به انگلیسیHonor است، و مترادف‌های این واژه در زبان فارسی شامل رضایت، غرور، شکوه، تمایز و شهرت می‌باشند.
افتخار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) نازیدن. ( آنندراج ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بالیدن. فخر کردن. ( یادداشت بخط مؤلف ). || مآثر کهنه را شمار کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ستایشگری بخصال ونازیدن بحسب و نسب و جز آن از آنچه در خود یا پدران باشد. فِخار. فَخر. فِخارَة. ( از اقرب الموارد ). || مرتفع و بلند گردیدن فخر و شرف. ( از اقرب الموارد ). || ( حامص ) مأخوذ از تازی؛ نازندگی. سرافرازی و فخر و آبرو و حرمت و زیبائی. ( ناظم الاطباء ). و بمعنای عظمت و آبرو و بزرگی و با لفظ کردن مستعمل است. ( آنندراج ). نازش. بالش. مباهات. سربلندی. فخر. مفاخرت. ( یادداشت بخط مؤلف )
