واژه استهزا در زبان فارسی، با ریشهای عربی، به معنای تمسخر، تحقیر و کوچک شمردن دیگران استفاده میشود. زمانی که فردی مورد استهزا قرار میگیرد، شخصیت، رفتار یا عقایدش با گفتار یا رفتار تحقیرآمیز و گاه طنزگونه خفیف شمرده میشود. این عمل میتواند به صورت کلامی، رفتاری یا حتی از طریق زبان بدن انجام شود و عموماً بار منفی دارد، چرا که موجب آزردگی و کاهش احترام طرف مقابل میشود. تفاوت استهزا با طنز ساده در هدف آن است؛ طنز معمولاً برای ایجاد سرگرمی بهکار میرود، در حالیکه این واژه با نیت تحقیر و تمسخر همراه است. از دیدگاه روانشناسی، افرادی که به استهزای دیگران میپردازند، غالباً تلاش دارند برتری خود را نشان دهند یا به ضعفهای دیگری اشاره کنند.
استهزا
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
جمله سازی با استهزا
باز ساقی لب به استهزا گشود گفت رسم باده خواری این نبود!
چرا شده است چنین مورد ملامت و طعن چه شد که در همه عالم محل استهزاست