ایمیل

ایمیل که مخفف Electronic Mail است، به معنای نامه الکترونیکی می‌باشد. ایمیل یک روش دیجیتال برای ارتباط و ارسال پیام‌هاست که از طریق دستگاه‌های الکترونیکی مانند رایانه‌ها و تلفن‌های هوشمند انجام می‌شود. این ابزار به کاربران این امکان را می‌دهد که پیام‌های متنی، تصویری، صوتی و فایل‌های پیوست را به دیگران ارسال یا از آن‌ها دریافت کنند. با استفاده از آن، افراد می‌توانند پیام‌های خود را به یک یا چند نفر ارسال کرده و به‌طور مستقیم با دریافت‌کنندگان ارتباط برقرار کنند. ایمیل یک راه سریع، مقرون به صرفه و در دسترس برای برقراری ارتباط در زمینه‌های تجاری و شخصی است. کاربران می‌توانند از هر نقطه و در هر زمان که به اینترنت متصل هستند، ایمیل ارسال کنند. این نوع ارتباط عمدتاً از طریق اینترنت انجام می‌شود، اما همچنین می‌تواند بین شبکه‌های عمومی و خصوصی، مانند شبکه‌های محلی، نیز برقرار شود.

فرهنگ معین

(اِ مِ یْ ) [ انگ. ] (اِ. ) = ای میل: پست الکترونیکی.

فرهنگ فارسی

رودیست در غرب مغولستان در ایالت سمیریه.

دانشنامه عمومی

رایانامه، ( به انگلیسی: E - mail ) روشی برای تبادل پیام ( «نامه» ) بین افرادی است که از وسایل الکترونیکی استفاده می کنند. اولین استفادهٔ محدود از رایانامه در دههٔ ۱۹۶۰ به وقوع پیوست، در آن زمان کاربران فقط می توانستند برای کاربران همان رایانه، ایمیل ارسال کنند. برخی از سیستم ها همچنین نوعی پیام رسانی فوری ارائه می کردند، طوری که فرستنده و گیرنده باید همزمان آنلاین می بودند. ری تاملینسون به عنوان مخترع رایانامهٔ شبکه ای ( امروزی ) شناخته می شود. او با استفاده از علامت @ ( اَت ساین ) نام کاربری را با سرور مقصد پیوند داد و در سال ۱۹۷۱ اولین سیستمی را ساخت که قادر به ارسال پیام بین کاربران در میزبان های مختلف در سراسر آرپانت بود. در اواسط دهه ۱۹۷۰، این روش به عنوان رایانامه شناخته شد.
رایانامه در شبکه های کامپیوتری و اینترنت کار می کند. سیستم های امروزه بر اساس مدل ذخیره و ارسال فعالیت می کنند. سرورهای رایانامه پیام ها را می پذیرند، ارسال و ذخیره می کنند. نه کاربران و نه رایانه های آنها ملزم نیستند همزمان آنلاین باشند. آنها معمولاً برای ارسال یا دریافت پیام یا بارگیری آن به یک سرور رایانامه یا رابط پست الکترونیکی وب متصل می شوند.
رایانامه های اولیه در ابتدا فقط متنی ASCII بودند، بعدها رایانامهٔ اینترنتی توسط برنامه های افزودنی رایانامهٔ چندمنظوره ( MIME ) گسترش یافت تا متن را در سایر کاراکترها و پیوست های محتوای چندرسانه ای حمل کند. رایانامهٔ بین المللی، با آدرس های رایانامهٔ بین المللی شده با استفاده از UTF - 8، استاندارد شده، اما به طور گسترده پذیرفته نشده است.
سابقه سرویس های رایانامه مدرن اینترنتی به آرپانت ( ARPANET ) برمی گردد. اولین استانداردهای رمزگذاری پیام های رایانامه در سال ۱۹۷۳ منتشر شد ( RFC 561 ). یک رایانامه ارسال شده در اوایل دهه ۱۹۷۰ مشابه یک رایانامهٔ ساده ای است که امروزه ارسال می شود.
واژهٔ مرکب انگلیسی electronic mail به شکل گرته بردارانه به بسیاری از زبان های جهان راه یافته است. هر یک از دو واژهٔ این ترکیب جداگانه به زبان های مقصد برگردانده شده و سپس در آن زبان ها واژهٔ مرکبی شکل داده اند؛ برای نمونه در فرانسوی به courrier électronique، در آلمانی به elektronische Post، در عربی به برید الکترونی، در روسی به электронная почта و در فارسی به نامهٔ الکترونیک و پست الکترونیک برگردانده شده است.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:پست الکترونیکی

ویکی واژه

ای میل: پست الکترونیکی.

جملاتی از کلمه ایمیل

پرسمانی که در ادامه آمده‌است، نام‌ها و ایمیل‌های هر انسان موجود در دیتاست را برمی‌گرداند

با توجه به اینکه تمام اطلاعات به صورت فایل هستند، امکان ارسال فایل‌های خروجی از طریق اینترنت یا ایمیل فراهم است.