پلیمر یا بَسپار، نوعی درشت‌مولکول است که از زنجیره‌ای از واحدهای کوچک‌تر به نام تکپارها تشکیل می‌شود. این ساختارهای زنجیره‌ای به طور گسترده‌ای در زندگی روزمره ما حضور دارند و نقش‌های کلیدی ایفا می‌کنند. بَسپارها می‌توانند هم به صورت طبیعی و هم به صورت مصنوعی وجود داشته باشند. برای نمونه، مواد طبیعی چون پشم، ابریشم، پنبه، نشاسته و سلولز همگی از بَسپارها تشکیل شده‌اند و از اهمیت بالایی برخوردارند.
در زبان فارسی، کلمه بَسپار از ترکیب دو واژه بَس به معنای بسیار و پار به معنای قطعه یا پاره ساخته شده است. همچنین، واژه پلیمر ریشه در زبان یونانی دارد که از دو کلمه polys به معنی بسیار و meros به معنی بخش یا قسمت نشأت گرفته است. این اصطلاحات نشان‌دهنده ساختار پیچیده و چندبخشی این مواد هستند و درک آن‌ها به ما کمک می‌کند تا به اهمیت بَسپارها در علم و صنعت پی ببریم. به طور کلی، بَسپارها به عنوان مصالح اساسی در تولید بسیاری از محصولات و مواد مدرن شناخته می‌شوند و تأثیر آن‌ها بر زندگی ما غیرقابل انکار است.
