بای

در زبان فارسی، واژه‌ی بای به معنای مالدار، ثروتمند یا غنی به کار می‌رود. این واژه اغلب برای توصیف افرادی استفاده می‌شود که از نظر مالی در وضعیت بسیار خوبی قرار دارند و از امکانات و دارایی‌های فراوانی برخوردارند. بای می‌تواند به ثروت مادی، مانند پول، املاک، و سرمایه‌های تجاری اشاره داشته باشد، یا به مفهوم گسترده‌تری از غنا، مانند غنای فرهنگی، علمی یا معنوی نیز به کار رود، هرچند که کاربرد رایج آن بیشتر در مورد ثروت مادی است. این واژه، ریشه‌ای قدیمی در زبان فارسی دارد و در ادبیات کلاسیک نیز به دفعات برای توصیف افراد متمول و قدرتمند به کار رفته است. امروزه نیز، هرچند ممکن است کمتر از واژگانی مانند پولدار یا ثروتمند در گفتار روزمره استفاده شود، اما همچنان معنای خود را حفظ کرده و در متون رسمی‌تر یا ادبی‌تر کاربرد دارد. فردی که بای خوانده می‌شود، معمولاً نه تنها دارای امکانات مالی فراوان است، بلکه ممکن است نفوذ اجتماعی و قدرت اقتصادی قابل توجهی نیز داشته باشد. به طور کلی، بای نشان‌دهنده‌ی برخورداری از وضعیت مالی مطلوب و رفاه اقتصادی است.