ساز بانجو (Banjo) یکی از سازهای زهی سنتی آفریقا است که به خاطر کاسه دایره‌ای شکل و سیم‌هایش شناخته می‌شود. این ساز دارای چهار سیم است و در موسیقی سنتی آفریقایی و همچنین در موسیقی آمریکایی به کار می‌رود. بانجو به عنوان یکی از محبوب‌ترین سازهای زهی در آمریکا شناخته می‌شود و نوع آمریکایی آن دارای تعداد بیشتری سیم است که به آن تنوع بیشتری می‌بخشد. تاریخچه این ساز به قرن شانزدهم در آفریقا برمی‌گردد، جایی که این ساز به عنوان یکی از ابزارهای موسیقی محبوب بومیان آفریقایی شناخته می‌شد. نام بانجو برای نخستین بار در سال 1736 در مجله‌ای در نیویورک ثبت شد و از آن زمان به عنوان نام رسمی این ساز مورد استفاده قرار گرفت. با وجود ریشه‌های آفریقایی، بانجو به تدریج به موسیقی آمریکایی راه یافت و در سبک‌های مختلفی از جمله کانتری و فولک به کار رفت. این ساز با صدای خاص و شادابش، جایگاه ویژه‌ای در دنیای موسیقی پیدا کرده و همچنان محبوبیت خود را حفظ کرده است.
بانجو
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
ساز زهی پرطنینی با یک دستۀ بلند پرده بندی شده و کاسۀ گِرد طبل مانندی که بالای آن را فقط با پوست (یا معمولاً پلاستیک ) می پوشانند، و با مضراب نواخته می شود. بانجوهای امروزی معمولاً پنج سیم دارند. بانجو را بردگان سیاه پوست امریکای جنوبی (برمبنای یک ساز مشابه افریقایی) پدید آوردند. این ساز در ۱۸۴۶ به انگلستان راه یافت.
جمله سازی با بانجو
مارتین برای اولین بار و در ۱۷ سالگی با بانجو موسیقی را شروع کرد.
