ایوب یکی از پیامبران در ادیان ابراهیمی است و شخصیت اصلی کتاب ایوب، یکی از کتب عهد عتیق، به شمار می‌آید. نام او در کتاب حزقیال و نامه یعقوب در عهد عتیق و همچنین در قرآن ذکر شده است. طبق روایت‌های عهد عتیق و قرآن، خدا ایشان را مورد آزمایش قرار می‌دهد؛ اموالش از دست می‌روند، دچار مصیبت‌های جسمی می‌شود و پسرانش کشته می‌شوند، اما ایشان هرگز از عبادت خدا دست نمی‌کشد. در نهایت، او موفق می‌شود برکت‌های از دست رفته‌اش را دوباره به دست آورد. در کتاب مقدس، ایشان به عنوان یکی از پیامبران جنتیل شناخته می‌شود. کتاب ایشان در کتاب مقدس با معرفی شخصیت وی آغاز می‌شود، مردی درستکار در سرزمین اوز. خداوند به خاطر اعمال نیک او را ستایش می‌کند، اما در این میان، شیطان درخواست می‌کند تا اجازه یابد صداقت ایوب را مورد آزمایش قرار دهد و ادعا می‌کند که دلیل درستکاری ایوب تنها حمایت و محافظت خداوند از اوست. خداوند محافظت خود را از ایشان برمی‌دارد و به شیطان اجازه می‌دهد تا ثروت، فرزندان و سلامتی او را از او بگیرد. با وجود تمام مصیبت‌ها، ایشان هرگز خدا را نفرین نمی‌کند و تنها روز تولدش را مورد نفرین قرار می‌دهد. اگرچه او از وضعیت پیش آمده ناراحت است، اما خدا را به بی‌عدالتی متهم نمی‌کند.
ایوب
لغت نامه دهخدا
ایوب. [ اَی ْ یو ] ( اِخ ) در لغت به معنی برگشت بسوی خداست و ایوب کسی است که در سرزمین عوص زیست کرد. ( کتاب ایوب 101 ). اولین دفعه این اسم توسطحزقیا نام برده شده است و او در حالت تیریازخ در یکی از نقاط اطراف شرق فلسطین نزدیک صحرای لم یزرع موقعی که کلدانیان بنای تاخت و تاز در مغرب نهاده بودند زندگی میکرد. ( قاموس کتاب مقدس ). از انبیای مذکور است که در تورات نامبرده شده است. وی بشکیبایی در بلایاو محنتها نامبردار است. ذکر او در قرآن آمده است. ( فرهنگ فارسی معین ). نام پیغمبریکه بر تکالیف و مرض ورنج بسیار صابر بود. ( غیاث ) ( آنندراج )
فرهنگ فارسی
نجم الدین. اولین از ملوک ایوبی بود وی در قاهره در گذشت و در مدینه منوره دفن شد.
فرهنگ اسم ها
معنی: بازگشت به سوی خدا، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل، برگشت به سوی خدا، ( اَعلام ) ) ( در تورات ) از پیامبران بنی اسرائیل که گفته شده است دچار بلاهای زیاد شد، ولی تحّمل کرد تا نجات یافت، ) از کتابهای عهد عتیق، درباره ی سرگذشت ایّوب نبی، در لغت به معنی برگشت به سوی خدا است، ( در اعلام ) از انبیا مذکور در تورات و قرآن کریم، آن که به خدا رجوع می کند، نام یکی از پیامبران که خداوند او را به بلاهای فراوان دجار کرد و سپس او را عافیت بخشید و به همین دلیل به صبر وشکیبایی شهرت دارد
دانشنامه آزاد فارسی
(در عبری به معنای «آن که به سوی خدا بازگردد.») در عهد عتیق، از بندگان نیک و شکیبای خدا که ماجرای آزمودنش با بلایای مختلف در کتاب ایوب آمده است، و درقرآن، از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل (سورۀ نساء، ۱۶۳) که خدا او را به آزمون های سخت آزمود و سپس عافیت بخشید (انبیاء، ۸۳ ـ۸۴؛ ص ۴۱ـ۴۴). مادرش دختر لوط و زنش رحیمه، دختر یوسف (ع) بود. داستان شکیبایی شگرف او در برابر مشکلات معروف است و در فرهنگ اسلامی و ایرانی با نامِ «صبر ایوب»، قصه های فراوانی دربارۀ او نقل شده است. در قرآن به ایوب (ع) دو بار به عنوان نبی و پیامبر اشاره شده است (نساء، ۱۶۳؛ انعام، ۸۴). داستان او در سورۀ انبیاء (۸۳ ـ۸۴) و ص (۴۱ـ۴۴) این گونه تعریف شده است که شیطان به وی رنج و عذاب (اعم از جانی و مالی) بسیار رساند، اما سرانجام خداوند با اجابتِ دعای او رنج ها و بیماری ها را از او دور کرد. کتاب ایوب که بخشی از عهد عتیق کتاب مقدس است از نخستین تلاش های انسانی برای توضیح علل رنج آدمی در جهانی است که آفریده و تحت اراده و ادارۀ خدایی است که قادر مطلق و خیرخواه مطلق است.
جملاتی از کلمه ایوب
انصاف همین است که ما صبر نداریم هرچند که در صبر به ایوب رسیدیم
ایوب خسته خاک جراحت به بسته آب ابر، از هواست زان ملخ سیمگون فشان