ایزه یکی از واژه‌های مهم در فرهنگ و ادبیات فارسی است که به معنای خواست، آرزو یا مطلبی است که فردی به آن تمایل دارد. این اصطلاح در متون ادبی و محاوره‌ای به وفور استفاده می‌شود و نشان‌دهنده نوعی احساس یا خواسته درونی است. به طور کلی، این واژه به عنوان نمادی از امید و آرزو در زندگی انسان‌ها مطرح می‌شود. در فرهنگ ایرانی، آرزوها و خواسته‌ها همواره نقش مهمی در شکل‌گیری هویت فردی و اجتماعی افراد ایفا کرده‌اند. مردم با داشتن ایزه‌های مختلف، سعی در تحقق بخشیدن به آن‌ها دارند و این فرآیند می‌تواند منجر به رشد و پیشرفت فردی شود. از این رو، ایزه را می‌توان به عنوان نیروی محرکه‌ای در زندگی دانست که انسان‌ها را به سمت اهداف و آرزوهای خود هدایت می‌کند. در این راستا، توجه به ایزه‌ها و تلاش برای دستیابی به آن‌ها می‌تواند به انسان‌ها انگیزه و انرژی لازم برای ادامه مسیر زندگی را بدهد.
ایزه
لغت نامه دهخدا
ایزه. [ زِ ] ( اِخ ) نام یکی از بخشهای شهرستان اهواز می باشد که در شمال خاوری اهواز واقع و حدود آن بشرح زیر است: از طرف شمال بکوه چوه و سلسله جبال ورزرد، از جنوب بکوه شاویش، از خاور بکوه آب بندان واز باختر به کوه پیرقدی. موقعیت کوهستانی معتدل و سالم دارد. این بخش دارای 69 آبادی کوچک و بزرگ و جمعنفوس آن در حدود 7900 تن است. آب مشروبی این بخش ازچاه و قنات است. محصول عمده این بخش غلات، حبوبات وصیفی می باشد. از ادارات دولتی، بخشداری، شهرداری، پست، پاسگاه نظامی، بی سیم، 4 دبستان 4 کلاسه و نیز 15باب دکاکین مختلف دارد. کوه های مهم این بخش عبارتنداز کوه چوه که در شمال بخش واقع و چندین آبادی در دامنه و اطراف آن واقع است. از آثار قدیمی قلعه خرابه ای است که در زمان ساسانیان ساخته شده و در پایه های سنگی آن اشکال حجاری و آثار تمدن آن باقی است. ( فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ). رجوع به ایذج و ایذه شود.
فرهنگ فارسی
جملاتی از کلمه ایزه
جایزه خواهم یکی، کم بدهی اندکی ور ندهی بیشکی، ز ایزد خواهم عیاذ
در کیش وفا جایزه صبر اسیر است کامی است که بی منت تأکید برآید
