اهتمام به معنای همت گماشتن و کوشش کردن در انجام یک کار یا رسیدن به هدفی خاص است. این واژه به تلاش و کوشش فراوان اشاره دارد و نشان‌دهنده‌ی جدیت در پیگیری امور است. همچنین، اهتمام می‌تواند به معنای غمخواری و دل بستن به دیگران، توجه و تیمار داشتن نسبت به آنها نیز باشد. به طور کلی، اهتمام به معنی توجه و تلاش مستمر در زمینه‌های مختلف زندگی است.
اهتمام
لغت نامه دهخدا
اهتمام. [اِ ت ِ ] ( ع مص ) اندوه مند شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اندوهگین شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). اندوه خوردن. ( مقدمه لغت میرسید شریف ص 2 ). || غمخوارگی کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) ( ناظم الاطباء ). تیمار داشتن. ( مجمل اللغة ) ( تاج المصادر بیهقی ). || در کاری همت برگماشتن و توجه کردن. کوشش کردن. ( از کشف و صراح و منتخب بنقل غیاث اللغات ) ( آنندراج ). سعی در هر کاری. عنایت. اعتناء. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). کوشش. سعی. جهد. کوشش فراوان. تدبیر. ( ناظم الاطباء )
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. کوشش فراوان.
فرهنگ فارسی
(مصدر ) ۱ - دل بستن به تیمار داشتن غمخواری کردن توجه کردن. ۲ - کوشش کردن در کاری همت گماشتن. ۳ - ( اسم ) تیمار داشت غمخوارگی. ۴ - کوشش سعی. جمع: اهتمامات. یا به اهتمام. بوسیل. کوشش و همت و سعی (در مورد کتاب منظور تصحیح و تهذیب و آماده کردن آن برای طبعتوسط شخصی است )
دانشنامه اسلامی
شارع مقدس به اموری از قبیل شعائر اسلامی مانند کعبه، نفوس مؤمنان، ناموس و آبروی آن ها اهتمام ویژه ای دارد، به طوری که اگر امر به معروف و نهی از منکر به این امور ضرر برساند، حرام می شود و اگر معروف از امور مهم باشد، امر به معروف نیز برای حفظ آن واجب می شود؛ گرچه موجب ضرر گردد، لیکن باید اهمّ و مهم ملاحظه شود.
برای مثال، اگر حفظ امام معصوم علیه السّلام و شعائر اسلام متوقّف بر فدا کردن جان باشد، فدای آن واجب است.
جملاتی از کلمه اهتمام
در سالهای اخیر دانشگاه های کشور به آموزش مهندسین این رشته اهتمام ورزیده اند که در قالب دوره های کارشناسی رشته مهندسی آبیاری و نیز مهندسی آب هزاران نفر از دانش آموختگان روانه فعالیت در بازارهای کار مرتبط با این سیستم ها شده اند.
یکی از دعاهایی که مورد اهتمام شیعیان است، دعا برای ظهور مهدی امام دوازدهم آنها است.
بخشی از دیوان بیست‌هزار بیتی او با نام دیوان ادیب بیضائی کاشانی با اهتمام فرزندش پرتو بیضایی و کمک برادرش میرزا نعمت‌الله ذکایی آرانی در سال ۱۳۲۸ در تهران به چاپ رسید. وی با اکثر بزرگان ادب و شعرای هم عصر خود مانند سعید نفیسی و ملک‌الشعرای بهار و احتمالاً حسن وثوق مکاتبه و مراوده و دوستی داشته‌است.
نسخهٔ جامع دیگری بعدها به ارادهٔ سردار نصرالل‌خان نایب‌السلطنه در چاپخانه کابل به شکل حروفی با قطع بزرگ، زیر چاپ رفت. اما چاپ نسخهٔ مذکور، که در ترتیب و تدوین آن جمعی از دانشمندان افغانستان اهتمام ورزیده بودند، نزدیک به پایان ردیف دال رسیده بود که نایب‌السلطنه جهان را وداع نمود و دیوان غزل بیدل ناتمام ماند.
کتاب مجموعه مقالات همایش بزرگداشت شیخ ابوالقاسم گرّکانی شامل مقالات برگزیدهٔ همین همایش است که به اهتمام دکتر علی محمّد صابری، در زمستان ۱۳۹۴ و در ۴۸۵+۹ صفحه توسّط انتشارات حقیقت منتشر گردید.
مجموعهٔ رسائل و منشآت قائم‌مقام، که حاوی چند رساله و نامه‌های دوستانه و عهدنامه‌ها و وقف‌نامه‌ها است و محمود ملک‌الشعرا مقدمه‌ای بر آن نوشته، به اهتمام شاهزاده فرهاد میرزا در سال ۱۲۴۲ ق در تهران چاپ شده‌است.
