کلمه «اطیب» در زبان فارسی و عربی به معانی مختلفی به کار می‌رود. به طور خاص، معانی «اطیب» به شرح زیر است:
پاک تر و پاکیزه تر: به معنای تمیزی و خلوص، که می‌تواند به اشیاء، غذاها یا حتی رفتارها اشاره داشته باشد.
خوشبوتر: به معنای عطر و بوی خوش و دلپذیر، که معمولاً برای توصیف عطرها، گل‌ها یا غذاها استفاده می‌شود.
حلال تر: به معنای چیزهایی که از نظر شرعی مجاز و حلال هستند و در مقایسه با دیگر موارد، از نظر دینی و اخلاقی برتر و مناسب‌ترند.
و قال النبی صلی‌الله علیه و سلم: «ان اطیب ما یأکل الرجل من کسب یده.»
و عن عبد اللَّه بن عمر قال: قال رسول اللَّه (ص): «حوضی مسیرة شهر ماؤه ابیض من اللّبن و ریحه اطیب من المسک و کیزانه کنجوم السّماء، من یشرب منها فلا یظمأ ابدا».
دوستی متقیان و پارسایان از آنست که حق جل جلاله میگوید: إِنْ أَوْلِیاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ دوستی رسول خدا از آنست که خود میفرماید: احبّونی لحب اللَّه عز و جل، پس منتهی همه دوستیها کمال جمال حضرت الهیت است و الیه الاشارة بقوله: وَ أَنَّ إِلی رَبِّکَ الْمُنْتَهی و نشان محبت آنست که هر مکروه طبیعت و نهاد که از دوست بتو آید آن را بر دیده نهی، مصطفی (ص) گفت: لخلوف فم الصائم اطیب عند اللَّه من ریح المسک.
