استانبولی

استانبولی

این اصطلاح می‌تواند معانی و کاربردهای مختلفی داشته باشد که به شرح زیر است:

1. منسوب به استانبول

این واژه به هر چیزی که به شهر استانبول مربوط باشد، نسبت داده می‌شود، این شامل فرهنگ، مردم، غذاها، و هر نوع محصول مرتبط با این شهر است.

2. کالاهای تولیدی در استانبول

هر کالایی که در استانبول تولید و صادر شود نیز به عنوان استانبولی شناخته می‌شود، این می‌تواند شامل صنایع دستی، پوشاک، مواد غذایی، و سایر محصولات باشد.

3. اهل استانبول

به افرادی که ساکن یا اهل استانبول هستند، استانبولی گفته می‌شود، این اصطلاح به هویت فرهنگی و اجتماعی مردم این شهر اشاره دارد.

4. ظرف آهنی یا حلبی

در برخی از مناطق، اصطلاح استانبولی به ظرفی آهنی یا حلبی به شکل لگن که در آن گل و گچ می‌ریزند، گفته می‌شود.

5. استان بولی

این عبارت همچنین می‌تواند به استان بولی (Bolu) در ترکیه اشاره داشته باشد. این استان در میان استانبول و آنکارا قرار دارد و دارای زمین‌های کوهستانی و جنگلی است. بولی به خاطر آشپزی محلی‌اش و همچنین دریاچه آبانت معروف است.

6. غذای ایرانی

در فرهنگ غذایی ایرانی، استانبولی به نوعی پلو یا دمی گوجه‌فرنگی گفته می‌شود. این غذا با برنج، گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی، ادویه، پیاز، هویج، لوبیا سبز و گوشت چرخ‌کرده یا مرغ تهیه می‌شود و به دلیل طعم خوشمزه و تنوع مواد اولیه‌اش محبوبیت زیادی دارد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به استانبول. ۱ - کالایی که در استانبول سازند و صادر کنند. ۲ - اهل استانبول از مردم استانبول. ۴ - ظرفی است آهنی یا ساخته از حلبی به شکل لگن که در آن گل و گچ میریزند.

جملاتی از کلمه استانبولی

اصطلاح سخن یا حرفی است که بر غیر از موضوع اصلی خود دلالت کند. به عنوان نمونه در زبان ترکی استانبولی، اصطلاح «باقلا در دهان داشتن» کنایه‌ای از طفره‌رفتن از رُک حرف خود را زدن است.
زبان آنها زبان ترکی آذربایجانی است که جزو گروه اغوز زبان‌های ترکی است [نیازمند منبع] که با ترکمنی و ترکی استانبولی خویشاوندی دارد، این زبان در اثر تهاجمات و مهاجرت‌های ترک‌های اغوز از آسیای میانه در این منطقه رواج یافت و به مرور جایگزین زبان آذری باستان و دیگر زبان‌های ایرانی که در این منطقه رواج داشت شد.
جمعیت شهرهای بزرگی در طول ۲۵ سال بین سال‌های ۱۹۸۰ و ۲۰۰۵ بیشتر از ۳ برابر شده‌است. ۶۵ درصد از تمام استانبولی‌ها در بخش اروپایی و نزدیک به ۳۵ درصد در بخش آسیایی زندگی می‌کنند.
از نظر زبان‌شناسی اُغوز یا شاخهٔ جنوبی زبان‌های ترکی‌تبار، شامل زبان‌های ترکمنی، ترکی استانبولی، ترکی آذربایجانی، ترکی افشاری، کریمهٔ تاتاری، قشقایی، سنقری، شاهسونی و ترکی خراسانی می‌باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم