کلمه اثنا در زبانهای فارسی و عربی معانی جالبی دارد. در زبان عربی، اثنا به معنای وسط یا میان است. اما در زبان فارسی، این واژه بیشتر در ترکیب در اثنای به کار میرود که مفهوم آن در میان یا در خلال را میرساند. برای مثال، وقتی میگوییم در اثنای صحبت به معنای در خلال صحبت یا در میان صحبت است. همچنین در لغتنامه دهخدا، اثنا به معنی میانه ها یا وسط ها نیز ذکر شده است. به این ترتیب، میتوان گفت که اثنای در زبان فارسی به معنای در میان یا در خلال چیزی اشاره دارد و استفاده از آن در جملات، نشاندهنده وجود یک زمان یا مکان خاص در بین دو یا چند چیز است. طور کلی، این واژه به ما کمک میکند تا زمانها و مکانها را به صورت دقیقتر و واضحتری توصیف کنیم.
اثنای
فرهنگ فارسی
جمله سازی با اثنای
شاه فرمود در اثنای حدیثی که بگوی توبه کردم که دگر توبه نخواهم کردن
طبع تو محتشم چو در اثنای عقد نظم آورد این دو مصرع تاریخ بر زبان
هم در اثنای مدح تو غزلی خواستم تا ادا کنم خوش و خوار