سرخانه

سرخانه به عنوان یک مفهوم فرهنگی و اجتماعی در زندگی ایرانیان جایگاه ویژه‌ای دارد. این واژه به معنای محیطی گرم و صمیمی است که خانواده‌ها در آن گرد هم می‌آیند و به تبادل نظر، احساسات و تجربیات خود می‌پردازند. سرخانه نه تنها محل استراحت و آسایش، بلکه فضایی برای ایجاد ارتباطات عاطفی و اجتماعی نیز به شمار می‌رود. در فرهنگ ایرانی، این مکان به عنوان نمادی از محبت و صمیمت خانواده‌ها شناخته می‌شود و می‌تواند در شکل‌گیری هویت فردی و اجتماعی افراد نقش بسزایی داشته باشد. در سرخانه، افراد با یکدیگر صحبت می‌کنند، مشکلاتشان را مطرح می‌کنند و در کنار هم به شادی‌ها و غم‌های زندگی می‌پردازند. به همین دلیل، سرخانه به عنوان یک پدیده اجتماعی، نشان‌دهنده نوعی همبستگی و انسجام در جامعه است که می‌تواند به تقویت روابط خانوادگی و اجتماعی کمک کند. در نهایت، می‌توان گفت که نه تنها یک مکان فیزیکی، بلکه فضایی معنوی و فرهنگی است که در زندگی روزمره مردم نقش مهمی ایفا می‌کند.

لغت نامه دهخدا

سرخانه. [ س َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) به اصطلاح موسیقیان بمعنی آواز بلند. ( غیاث ) ( آنندراج ). چنانچه میان خانه آواز متوسط. ( آنندراج ):
ای کار دلم از تو ز قانون شده بیرون
سرخانه ای از چنگ و ربابی گله بشنو.مؤمن استرابادی ( از آنندراج ).نوایی که در پرده غیب بود
ز سرخانه نقش سیمک نمود.ملا طغرا ( از آنندراج ). || منتهای چیزی. ( غیاث ). کنایه از پایه کمال هر چیزی چنانکه کسی پرزور باشد گویند در سرخانه زور است و حد معین. ( آنندراج ):
میکشی خمیازه دایم از پی تحصیل مال
میرسانی چون کمان سرخانه از تیرآوری.شفیع اثر ( از آنندراج ).تن سنگین دلان را خانه زنبور میسازد
کمان ابروی خوبان عجب سرخانه ای دارد.صائب.|| پایه و رتبه. ( غیاث ).
سرخانه. [ س َ رِ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب اضافی، ص مرکب ) متعلق به خانه. || خصوصی.
- حمام سرخانه؛حمام خزانه ای که سابقاً در خانه وجود داشت خاص مکنت داران.
- خیاط سرخانه؛ خیاط خصوصی.
- داماد سرخانه؛ دامادی که در خانه پدر و مادر عروس بماند.
- معلم سرخانه؛ معلمی که برای تعلیم شاگرد به خانه پدر و مادر او میرود برای درس دادن او.

فرهنگ معین

(سَ نِ یا نَ ) (ص مر. ) ۱ - کمال هر چیز، حد نصاب. ۲ - آواز بلند.، داماد ~دامادی که در خانة پدر و مادر عروس زندگی کند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - کمال هر چیز حد نصاب: [[ در سر خانه زود است ]]. ۲ - آواز بلند. یا داماد سر خانه. دامادی که در خانه پدر و مادر عروس زندگی کند.
متعلق بخانه یا خصوصی

دانشنامه آزاد فارسی

سَرْخانِه
از اصطلاحات موسیقی قدیم ایران. نام بیتی که در آخر خانه ها (بیوت) برخی تصانیف تکرار می شده است. همچنین به معنای آواز بلند است هم چنان که میان خانه آواز متوسط است. نیز یکی از قسمت های تصانیف قدیم که از آن به منزلۀ جملۀ ترجیع یا به اصطلاح امروزی تِم بازگشت می توان یاد کرد.

ویکی واژه

کمال هر چیز؛ حد نصاب.
آواز بلند.؛ داماد ~دامادی که در خانة پدر و مادر عروس زندگی کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم