۱. به معنای نواختن موسیقی
در معنای اصلی و ساده، «ساز زدن» به نواختن هر وسیله موسیقی گفته می‌شود. این عمل شامل اجرای نت‌ها، ریتم‌ها و ملودی‌ها با هدف خلق موسیقی است و می‌تواند هم در سطح حرفه‌ای و هم در سطح سرگرمی انجام شود. نوازندگان سازهای مختلف مانند تار، پیانو، گیتار یا سنتور با ساز زدن، هنر و احساس خود را به مخاطب منتقل می‌کنند.
۲. به معنای بهانه گرفتن
در معنای کنایی، «ساز زدن» به بهانه گرفتن یا دامن زدن به موضوعی اطلاق می‌شود. این کاربرد بیشتر در مکالمه‌های روزمره دیده می‌شود و نشان می‌دهد که فرد به دنبال دلیل یا بهانه‌ای است تا مسئله‌ای را بزرگ یا پیچیده کند.
۳. به معنای به کام کسی بودن
یکی دیگر از معانی کنایی «ساز زدن» این است که به کام کسی بودن یا رضایت او را جلب کردن. در این کاربرد، شخصی تلاش می‌کند با رفتار، گفتار یا اعمال خود، خوشایند و مطابق میل دیگری باشد. این اصطلاح در ادبیات و فرهنگ عامه برای نشان دادن تطابق با خواست یا مراد دیگران به کار می‌رود.