شاه‌عبدالعظیم

شاه عبدالعظیم. [ ع َ دُل ْ ع َ ]( اِخ ) ابن عبداﷲبن حسن... رجوع به عبدالعظیم شود.

رجوع شود به:عبدالعظیم حسنی

(تاریخ): عبدالله‌بن‌علی از بزرگان خاندان علی هم‌دوره‌ی امام محمدتقی. آرامگاه وی در شهر ری زیارتگاه مردم است. شاه‌عبدالعظیم‌حسنی، در تهران، احمدبن‌موسی معروف به شاه‌چراغ در شیراز، و احمدبن‌موسی‌الرضا معروف به امام‌رضا در مشهد، سه برادر توصیف شده‌اند اما اسناد این را تأیید نمی‌کنند.

💡 وی متولد ۱۳۵۷ و از اهالی شهر ری بود و هنگامی که کشته شد فرزندی ۱۰ ساله داشت. پیکر وی در در صحن باغ طوطی شاه‌عبدالعظیم به خاک سپرده شد.

💡 در اردیبهشت ۱۳۲۹، در دورهٔ نخست‌وزیری رجبعلی منصور قرار شد پیکر رضاشاه به ایران آورده شود و هواپیمای حامل پیکر رضاشاه پیش از آمدن به ایران، به منظور طواف در مکه از قاهره به طرف جده پرواز کرد. سرانجام هفدهم اردیبهشت ۱۳۲۹، پیکر رضاشاه به وسیلهٔ هواپیما و سپس با قطار مخصوص به تهران حمل شد و با تشریفات رسمی به شاه‌عبدالعظیم برده شد و در آرامگاه ویژهٔ او در کنار آرامگاه عبدالعظیم دفن شد.

💡 ادیب پیشاوری در ماه صفر ۱۳۴۹ هجری قمری پس از یک سکته ناقص که منجر به فلج او شد، درگذشت. جسد وی در «امامزاده عبدالله» (شاه‌عبدالعظیم) به خاک سپرده شد.

💡 طباطبایی و بهبهانی دو رهبر اصلی مشروطه در تهران بودند که به سیدین سندین معروف بوده‌اند.در آغاز جنبش مشروطه همراه با سید عبدالله بهبهانی، به مخالفت با عین‌الدوله و استبداد پرداخته در سال ۱۲۸۴در تحصن شاه‌عبدالعظیم شرکت داشت.