سمعک یا شنیدیار دستگاهی است که برای بهبود شنوایی طراحی شده است. در بسیاری از کشورها، این دستگاه به عنوان یکی از تجهیزات پزشکی شناخته میشود و به همین دلیل تحت قوانین خاصی قرار دارد. به همین علت، تقویتکنندههای صوتی کوچک شخصی و سایر سیستمهای تقویت صدا نمیتوانند به این عنوان به فروش برسند. سمعکها توسط شنواییشناسان تجویز و تنظیم میشوند. در گذشته، سمعکها به شکل مخروطی و به عنوان تقویتکننده عمل میکردند. این دستگاهها برای تقویت صداها برای افرادی با درجات مختلف کمشنوایی (از ملایم تا عمیق) طراحی شدهاند و برای کسانی که شنوایی طبیعی دارند، مناسب نیستند. آن ها از سه بخش اصلی تشکیل شدهاند: میکروفون، مدار پردازش و بلندگو (رسیور). همچنین، اجزای دیگری مانند کنترل صدا، کلید برنامه و هوک نیز در برخی از آن ها وجود دارند که به عنوان ابزار جانبی محسوب میشوند. آن ها را میتوان از جنبههای مختلفی طبقهبندی کرد که مهمترین آنها شامل شکل ظاهری و نوع پردازش سمعک است.
سمعک
لغت نامه دهخدا
سمعک. [ س َ ع َ ] ( اِ مصغر ) آلتی که گران گوشان در گوش نهند شنیدن را. ( یادداشت مؤلف ). آلتی که برای شنیدن آوازها در گوش سنگین متداول است. ( یادداشت مؤلف ). آلتی که کسانی که گوششان سنگین است در گوش گذارند تا اصوات را بهتر بشنوند. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ معین
(سَ عَ ) [ ع - فا. ] (اِمصغ. ) وسیله ای برای تقویت شنوایی. کسانی که گوششان سنگین است آن را در گوش گذارند تا اصوات را بهتر بشنوند.
فرهنگ عمید
وسیله ای برای تقویت امواج صوتی که برای بهتر شنیدن در گوش گذاشته می شود.
فرهنگ فارسی
آلتی که امواج صوتی راتقویت کند
( اسم ) آلتی که کسانی که گوششان سنگین است در گوش گذارند تا اصوات را بهتر بشنوند.
آلتی که کران گوشان در گوش نهند شنیدن را.
فرهنگستان زبان و ادب
{hearing aid, HA} [شنوایی شناسی] افزاره ای الکترونیکی برای تقویت صدا و ارسال آن به گوش شامل صدابَر و تقویت کننده و ریزبلندگو (receiver ) متـ. شنیدیار hearing instrument شنیدافزار hearing device, HD
دانشنامه عمومی
سمعک دارای سه قطعهٔ مهم است: میکروفون، مدار پردازنده و بلندگو ( رسیور ).
• میکروفون: کار میکروفون سمعک دریافت امواج صوتی و تبدیل آن ها به سیگنال های الکتریکی است.
• مدار پردازنده: در مدار پردازنده سمعک تمامی سیگنال های الکتریکی دریافت شده از سوی میکروفون پردازش و سپس تقویت می شوند.
• بلندگو ( رسیور ): بعد از پردازش و تقویت سیگنال های الکتریکی، این سیگنال ها به وسیلهٔ بلندگوی سمعک دوباره به امواج صوتی تبدیل و به گوش استفاده کننده ارائه می گردد.
سمعک ها از لحاظ شکل ظاهری به گروه های زیر طبقه بندی می گردند:
• سمعک جیبی
• سمعک استخوانی ( عینکی و هدباند )
• سمعک داخل مجرا
• سمعک داخل گوش
• سمعک نامرئی ( کاملا داخل گوش )
• سمعک رسیور داخل مجرا
در سال ۲۰۰۷ سمعک جدیدی به شکل گوشواره وارد بازار دنیا شده است که اصطلاحاً سمعک گوشواره ای نامیده می شود. این سمعک که مخصوص خانم ها یا افرادی با کلاپس کانال گوش است توسط یک ایرانی بنام افشین امیری ججین طراحی و ساخته شده است. [ نیازمند منبع]
به خاطر داشته باشید که سمعک های جدید و پیشرفته معایبی که شاید به گوشتان خورده باشد و شما را ترسانده باشد را ندارند. در زیر به دو مورد مورد آن اشاره می کنیم.
دانشنامه آزاد فارسی
سَمْعک (hearing aid)
وسیله ای برای افزایش شنوایی اشخاص نیمه شنوا. معمولاً متشکل از یک واحد میکروفون تقویت کنندۀ ترانزیستوری و یک گوشی است. بعضی از سمعک ها به اندازه ای کوچک اند که می توان آن ها را در قاب عینک مخفی کرد یا در گوش جا داد.
ویکی واژه
سمعک (جمع سمعکها)
وسیلهای برای تقویت شنوایی. کسانی که گوششان سنگین است آن را در گوش گذارند تا اصوات را بهتر بشنوند.
وسیلهای برای تقویت صداها برای افرادی که دچار کم شنوایی می باشند.
جمله سازی با سمعک
💡 پس زید بن ارقم بیامد و آن قصّه با رسول خدا (ص) بگفت. رسول بحکم آنکه زید کودک بود گفت: «لعلّک غضبت علیه فاخطأ سمعک»
💡 و سمعک صن عن سماع القبیح کصون اللّسان عن اللّفظ به