لغت نامه دهخدا
زنینه. [ زَ نی ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، اِ ) زن. امراءة. ( فرهنگ فارسی معین ). از جنس زن:
که از دستش نخواهد رست یک تن
اگر مردینه باشد یا زنینه.ناصرخسرو.نیز همان شب زنینه ای خواب دید. ( معارف بهاء ولد،از فرهنگ فارسی معین ).
زنینه
زنینه. [ زَ نی ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، اِ ) زن. امراءة. ( فرهنگ فارسی معین ). از جنس زن:
که از دستش نخواهد رست یک تن
اگر مردینه باشد یا زنینه.ناصرخسرو.نیز همان شب زنینه ای خواب دید. ( معارف بهاء ولد،از فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
ویکی واژه
جمله سازی با زنینه
مگر بوم و بر سنگین دلان است مگر صحرای عشق نازنینه
به ریش تیس و به بینی پیل و غبغب گاو به خرس رقص کن و بوزنینهٔ لعاب
که از دستش نخواهد رست یک تن اگر مردینه باشد یا زنینه