کلمه رهیافت به معنای رویکرد، روش یا راهی است که برای رسیدن به هدف یا حل یک مشکل انتخاب می‌شود. این واژه در زمینه های علمی، فلسفی و مدیریتی به کار می‌رود و به نوعی به استراتژی‌ها و شیوه های مختلفی اشاره دارد که افراد یا گروه ها برای دستیابی به نتایج مطلوب به کار می‌برند. آن ها می‌توانند متنوع باشند و بسته به شرایط و اهداف متفاوت، انتخاب شوند. به طور کلی، رهیافت به عنوان یک راهنمای عمل، به تحلیل و تصمیم گیری در مسائل کمک می‌کند.
رهیافت
فرهنگ معین
ویکی واژه
جملاتی از کلمه رهیافت
پرینگشایم در آنالیز ریاضی، توابع حقیقی و مختلط را با پیروی از رهیافت مکتب سری توانی وایرشتراس مطالعه کرد. پرینگشایم آثار و نوشته‌های متعددی را در موضوع آنالیز مختلط با تمرکز بر نظریه جمع‌پذیری سری‌های بی‌نهایت و رفتار مرزی توابع تحلیلی منتشر کرد.
رهیافت آزمایشی اغلب نیازمند داده‌هایی اند که به‌طور دقیق پدیده مورد نظر را ارزیابی کند. به عنوان مثال، در مطالعه جزر و مد، آزمایشگر ممکن است نمونه‌هایی از عمق آب را به صورت تابعی از زمان جمع‌آوری کند به گونه ای که بازه‌های فضایی به میزان کافی به هم نزدیک باشند تا هر نوسان در بازه زمانی به اندازه کافی بلند برای مشاهده چندین دوره نوسانی باشد.
گزنفون در راهبردها و فنون جنگ مهارت داشت و رهیافتش برای حل هر مشکل مانند پژوهشگر و متفکری بود که به راه‌حل‌های سنتی قانع نیست و به دنبال همخوانی بین راه‌حل و مشکل می‌گردد.
نظریه‌های لیبرترینیسم به دو دسته نظریه‌های غیر فیزیکی و نظریه‌های فیزیکی یا مبتنی بر طبیعت تقسیم می‌شوند. در نظریه‌های غیر فیزیکی یک ذهن غیر فیزیکی وجود دارد که برتر از علیت‌های فیزیکی بوده و قادر است که آن‌ها را تغییر دهد. طبق این نظریه همه رویدادهای فیزیکی مغز که منجر به کارایی عمل‌های فرد می‌شوند، تفسیر و توضیح فیزیکی ندارند. این رهیافت ارتباط نزدیکی با نظریه فلسفی دوگانه انگاری ذهن-بدن دارد.
تفسیر و بیان لیبرترینیسم، نیاز به اعتقاد به عدم تعین‌گرایی فیزیکی دارد؛ زیرا تعین‌گرایی فیزیکی ایجاب می‌کند که فقط یک آینده ممکن باشد و این موضوع با لیبرترینیسم در تناقض است. در برخی دیگر از رهیافت‌های تفسیر و بیان لیبرترینیسم، ذهن را که برتر از علیت‌های موجود در جهان هستی است، را در ارتباط با تمام اجزای جهان هستی، شامل پدیده‌های دارای ادراک و پدیده‌های بدون ادراک، می‌بینند.
بسیاری از کاربردهای آنالیز هارمونیک در علم و مهندسی با ایده یا فرضی شروع شد که یک پدیده یا سیگنال را می‌توان به صورت ترکیبی از جمع تک مؤلفه‌های ارتعاشی در نظر گرفت. جزر و مد اقیانوس و ریسمان مرتعش مثال‌های رایج و ساده ای هستند. اغلب رهیافت‌های نظری سعی می‌کنند با معادلات دیفرانسیل یا دستگاهی از معادلات استفاده کنند تا ویژگی‌های اساسی سیستم شامل دامنه، فرکانس و فازهای مؤلفه‌های ارتعاشی را توصیف کنند.
