کلمه «رضایتبخش» صفتی است که به چیزی اشاره دارد که نیازها، انتظارات یا خواسته‌های فرد را برآورده می‌کند و حس خوشایند یا خشنودی ایجاد می‌کند. این کلمه معمولاً برای توصیف تجربه‌ها، عملکردها، نتایج یا اشیایی به کار می‌رود که فرد پس از مشاهده یا استفاده از آنها احساس رضایت می‌کند و چیزی کمتر یا ناچیز احساس نمی‌شود. به عبارت دیگر، وقتی چیزی «رضایتبخش» است، کیفیت یا اثر آن با معیارهای مطلوب مطابقت دارد و احساس مثبت ایجاد می‌کند.
در زندگی روزمره، این مفهوم می‌تواند برای موقعیت‌ها، کارها یا دستاوردهای مختلف به کار رود. مثلاً یک غذا، تجربه سفر، نتیجه امتحان یا تعامل انسانی می‌تواند رضایتبخش باشد. مهم‌ترین ویژگی آن این است که باعث آرامش ذهن یا احساس ارزشمندی می‌شود. این کلمه همچنین می‌تواند بار ذهنی مثبت داشته باشد، زیرا نشان می‌دهد که چیزی با استانداردهای شخص یا جامعه مطابقت دارد و حس خوشایندی بر جای می‌گذارد.
این اصطلاح با کلماتی مانند «خوب» یا «مطلوب» مشابهت دارد، اما تأکید آن بیشتر بر احساس شخصی رضایت است تا صرفاً کیفیت یا ارزش عینی. ممکن است چیزی از نظر فنی عالی باشد ولی برای فرد رضایتبخش نباشد و بالعکس. بنابراین، این صفت علاوه بر کیفیت، جنبه روانی و احساسی تجربه فرد را نیز در بر می‌گیرد و نشان‌دهنده تطابق میان توقعات و نتیجه واقعی است.