رزمکار

به معنای جنگاور و جنگجو است و از دو بخش رزم به معنی جنگ و کار به معنای مهارت و قابلیت در عرصه نبرد تشکیل شده است. این واژه به نوعی به فردی اشاره دارد که در میدان جنگ دارای توانایی و تخصص ویژه‌ای است و می‌تواند به خوبی در شرایط مختلف جنگی عمل کند. رزمکاران در تاریخ بشریت نقشی کلیدی در پیروزی‌ها و شکست‌های نظامی ایفا کرده‌اند. رزمکاران در تاریخ، به عنوان نیروهای اصلی در جنگ‌ها و نبردها شناخته می‌شوند. آن‌ها با مهارت‌های نظامی و استراتژی‌های جنگی خود، سرنوشت نبردها را رقم زده‌اند. از دوران باستان تا کنون، در جنگ‌های مختلف با استفاده از تکنیک‌ها و فنون ویژه، به دفاع از سرزمین‌ها و ملت‌ها پرداخته‌اند. این نقش حیاتی آن‌ها باعث شکل‌گیری تاریخ و فرهنگ‌های مختلف در جوامع بشری شده است. یک رزمکار موفق باید دارای ویژگی‌هایی چون قدرت جسمانی بالا، مهارت‌های جنگی، استقامت روحی و توانایی تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی باشد. علاوه بر این، دانش استراتژیک و توانایی کار گروهی نیز از جمله ویژگی‌های کلیدی است که به وی کمک می‌کند تا در میدان نبرد به بهترین نحو عمل کند. همچنین، رزمکاران باید به روز باشند و از تکنیک‌ها و تجهیزات جدید آگاه باشند.

لغت نامه دهخدا

رزم کار. [ رَ ] ( ص مرکب ) کاردان جنگ. ( لغت ولف ). جنگاور. رزمجوی. ( فرهنگ فارسی معین ):
چنین گفت کاکنون جز از رزمکار
چه مانده ست با گرد اسفندیار.فردوسی.|| ( اِ مرکب ) کارزار. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

( ~. ) (ص فا. ) جنگجو.

فرهنگ عمید

رزمآور، جنگاور، جنگجو.

ویکی واژه

جنگجو.

جمله سازی با رزمکار

کنون از همه بدتر است رزمکار که بر من سیه شد همه روزگار