دندان گرد

عبارت دندان گرد در زبان فارسی به معنای فردی است که به طمع و حرص زیاد برای به دست آوردن چیزها، به ویژه ثروت یا امتیازات، شناخته می‌شود. این اصطلاح به طور خاص به افرادی اطلاق می‌شود که به شدت به دنبال منافع شخصی خود هستند و ممکن است برای رسیدن به اهدافشان از روش‌های غیر اخلاقی یا ناپسند استفاده کنند.

معانی و مفاهیم:

طمع و حرص: دندان گرد به معنای داشتن طمع و حرص زیاد است. این افراد معمولاً به دنبال به دست آوردن بیشتر از آنچه که نیاز دارند، هستند.

شخصیت ناپسند: این عبارت بار منفی دارد و به افرادی اطلاق می‌شود که به خاطر حرص و طمع خود، ممکن است به دیگران آسیب برسانند یا از آنها سوءاستفاده کنند.

سوءاستفاده از فرصت‌ها: این افراد به دنبال فرصت‌هایی هستند که بتوانند از آنها بهره‌برداری کنند، حتی اگر این کار به ضرر دیگران باشد.

کاربردها:

در گفتگوهای روزمره: این اصطلاح در مکالمات روزمره برای توصیف افرادی که به طمع و حرص شناخته می‌شوند، به کار می‌رود. به عنوان مثال: او دندان گرد است و همیشه به دنبال سود بیشتر است.

در ادبیات: این واژه ممکن است در اشعار یا متون ادبی یا برای نقد رفتارهای طمع‌کارانه به کار رود.

معادلات و مترادف‌ها:

مترادف‌ها: طمع‌کار، حریص، خودخواه.

معادل‌ها در زبان‌های دیگر: در انگلیسی greedy.

لغت نامه دهخدا

دندان گرد. [ دَ گ ِ ] ( ص مرکب ) گرانگاز. گران فروش. گران فروش که هیچگاه حط نکند. ( یادداشت مؤلف ).
- دندان گرد بودن؛ بر متاع و کالاهای خویش نرخی گران گذاشتن. نظیر گران گاز بودن. ( امثال و حکم دهخدا ).
|| حریص. طماع. ( از ناظم الاطباء ). طمعکار. نرو. خام طمع. آزمند. پرتوقع.

فرهنگ معین

( ~. گِ ) (ص مر. ) حریص، سخت گیر در معامله، طمّاع.

فرهنگ عمید

۱. شخص طماع و حریص.
۲. کسی که در معامله و داد و ستد بسیار سخت گیر باشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - حریص طماع. ۲ - آنکه در معامله بسیار سختگیر باشد و بسیار چانه زند.

جملاتی از کلمه دندان گرد

گر زنگی شب، چو صبح، خندان گردد من چون زنگی سپید دندان گردم
کاخ اطعام ترا از بن دندان گردید قرص خور نان و فلک خوان و سحرگه خباز
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم