دستبرد زدن به معنای سرقت کردن است، به ویژه به طریقی که از چشم دیگران پنهان بماند. این واژه معمولاً به دزدیهایی اشاره دارد که به صورت مخفیانه و بیصدا انجام میشوند، به طوری که فرد دزد سعی دارد بدون اینکه کسی متوجه شود از محلی چیزی را بردارد. این نوع دزدی میتواند شامل انواع مختلف باشد، از سرقتهای کوچک مانند دزدیهای خیابانی تا سرقتهای بزرگتر که در آنها برنامهریزی و دقت بیشتری لازم است. هدف اصلی این عمل فرار از پیگرد قانونی و خنثی کردن هر گونه شک و تردیدی است که ممکن است وجود داشته باشد. در واقع، دستبرد زدن نه تنها نشاندهنده یک عمل مجرمانه است، بلکه میتواند به عنوان نمادی از نیاز به پوشش دادن نیتهای ناپسند در جامعه نیز تعبیر شود.
دستبرد زدن
لغت نامه دهخدا
دستبرد زدن. [ دَ ب ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) دزدیدن. به نهانی دزدیدن از جائی. || غارت کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). چپاول کردن. || تصرف کردن. || حمله کردن. هجوم بردن.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - دزدی کردن چپاول کردن ۲ - تصرف کردن. ۳ - حمله کردن هجوم بردن.
ویکی واژه
rapinare
جمله سازی با دستبرد زدن
💡 در سال ۱۹۲۳، به آپارتمان بیلینگز دستبرد زدند و جواهراتی به ارزش ۲۰۰ دلار از آنجا به سرقت رفت.