حضرت محمد، پیامبر و بنیان‌گذار دین اسلام، در سال ۵۷۰ میلادی در شهر مکه در شبه جزیره عربستان به دنیا آمد. او از قبیله قریش بود که یکی از معتبرترین قبیله‌های مکه به شمار می‌آمد.
حضرت محمد آخرین فرستاده خداوند است که مأموریت داشت دین توحید را به انسان‌ها ابلاغ کند و راه زندگی پاک و عدالت‌محور را به مردم نشان دهد. زندگی وی در دو بخش اصلی قبل و بعد از بعثت قابل بررسی است
وی در جوانی، فردی مورد اعتماد، صادق و مورد احترام مردم بود که به سبب صداقت و راستی‌اش محمد امین لقب گرفت. در سن ۴۰ سالگی، با دریافت وحی الهی از سوی فرشته جبرئیل، مأموریت پیامبری وی آغاز شد.
رسالت حضرت محمد با اعلام یکتاپرستی و دعوت به توحید شروع شد؛ او مردم را به پرستش تنها خداوند دعوت کرد و فسادهای اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی آن زمان را محکوم نمود.
ایشان در طول ۲۳ سال پیامبری خود، به گسترش آموزه‌های اسلامی پرداخت و قوانین الهی را در زمینه‌های مختلف زندگی مانند عبادات، معاملات، عدالت اجتماعی، حقوق بشر و روابط انسانی بیان کرد. همچنین وی با مبارزه با خرافات و اعتقادات نادرست، زمینه‌ساز ایجاد جامعه‌ای مبتنی بر ارزش‌های اخلاقی و انسانی شد.
حضرت محمد به عنوان الگویی کامل از نظر اخلاقی و رفتاری شناخته می‌شود؛ ایشان به راستی، عدالت، مهربانی، تواضع، صبر، شجاعت و فروتنی شهره بود. از سوی مسلمانان، او بهترین نمونه انسان کامل است که تمامی ابعاد زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی و معنوی را به بهترین شکل نشان داده است.
