تندیسه واژه‌ای فارسی است که به مجسمه، صورت، تمثال، پیکر، یا نماد اطلاق می‌شود و در معنا با تندیس هم‌معنی است. این اصطلاح برای توصیف اشیائی به کار می‌رود که به صورت برجسته و سه‌بعدی ساخته شده‌اند. تندیسه‌ها می‌توانند به عنوان آثار هنری، یادبودهایی برای گرامی‌داشت اشخاص و رویدادها، یا نمادهایی برای بیان مفاهیم و ایده‌ها مورد استفاده قرار گیرند.
در تاریخ هنر، تندیس‌سازی سابقه‌ای طولانی دارد و فرهنگ‌های گوناگون در سراسر جهان از دیرباز به ساخت تندیس پرداخته‌اند. این آثار هنری از مواد متنوعی چون سنگ، فلز، چوب، سفال و حتی مواد مدرن‌تر ساخته شده‌اند و هر کدام بازتاب‌دهنده سبک، تکنیک و دیدگاه هنرمند و همچنین زمینه فرهنگی و اجتماعی دوران خود هستند. تندیس‌ها نه تنها ارزش زیبایی‌شناختی دارند، بلکه به عنوان اسناد تاریخی مهمی نیز به شمار می‌روند که اطلاعاتی درباره باورها، آیین‌ها، و زندگی مردمان گذشته به ما منتقل می‌کنند.
اهمیت تندیسه‌ها فراتر از جنبه‌های هنری و تاریخی است؛ آن‌ها نقشی کلیدی در هویت‌بخشی به فضاها، چه شهری و چه معنوی، ایفا می‌کنند. یک تندیس می‌تواند نماد قدرت، عشق، عدالت، یا مفاهیم انتزاعی دیگر باشد و با حضور خود، فضایی خاص را تعریف کرده و به آن معنایی عمیق‌تر ببخشد. به همین دلیل، تندیس‌ها در موزه‌ها، فضاهای عمومی، اماکن مذهبی و خصوصی جایگاهی ویژه دارند و همواره مورد توجه و تکریم بوده‌اند.