معنی بیدمی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

بیدمی. [ دُ ] ( حامص مرکب ) عدم دم و دنب. ( ناظم الاطباء ). حالت و چگونگی بیدم. بی دنبال. دنب نداشتن.

{apnea} [پزشکی] قطع موقت تنفس به هر علت

قطع موقت تنفس به هر علت.

به فرمان کاوس بر دشت کین نتابیدمی سر ز آیین و دین

وگرنه به دیدارت ای نامدار شتابیدمی تاکنون چند بار

ببادافره آنگه شتابیدمی که تفسیده آهن بتابیدمی

پاس ناموس محبت گر نمی شد خار راه با تو چون گل در ته یک پیرهن خوابیدمی

ز باد اذن آرام گر دیدمی سر مویی از جا نجنبیدمی